Zdjęcie: John Turnbull, Valenciennea helsdingenii, CC BY-NC-SA 2.0

Zdjęcie: Francois Libert, Valenciennea helsdingenii, CC BY-NC SA 2.0

Nazwa gatunkowa: Valenciennea helsdingenii.

Nazwa polska: brak (niektórzy akwaryści określają ją jako babka dwupasa).

Charakterystyka: słonowodna babka kopiąca.

Występowanie geograficzne: Ocean Indyjski oraz Zachodni Pacyfik (wody Indonezji, Filipin, Południowej Japonii aż do Północno-wschodniej Australii.

Wygląd: tułów jasny - biały, szary lub beżowy z dwoma równolegle biegnącymi pasami przez całą długość od pyska aż po zakończenie płetwy ogonowej. Pasy te moga być beżowe, brązowe lub nawet czarne.

Rozmiar: w naturze nawet do 25 cm, zwykle do 18 cm.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: głównie rafy koralowe i ich okolice z piaszczystym podłożem na głębokościach 1-45 m.

Wymagane parametry wody: KH 8-12, pH 8.0-8.4, zasolenie ok. 35,5‰.

Temperatura: w naturze 24-29°C. Dobrze znosi wysokie temperatury. Występuje często w bardzo płytkiej nagrzanej wodzie.

Zalecany minimalny litraż: 240 l.

Zachowanie: żyje w dobranych, trwałych parach. Ryby obierają swoje terytorium, które bronią przed innymi rybami z rodziny babkowatych. Para kopie norę w piasku (często pod skałą), którą wspólnie zamieszkuje. Często buduje kopce na swoim terytorium. W akwariach wielogatunkowych można trzymać tolerującą się parę lub tylko jedną sztuką z tego gatunku. Nadaje się raczej do dużych akwariów koniecznie z piaskiem na dnie. Zalecana warstwa piasku powinna wynosić minimum 5 cm (grubsza będzie jednak bardziej wskazana). Ryby nieustannie przekopują piasek w poszukiwaniu pożywienia. Z czasem - gdy przebudują piaskowy krajobraz na swoim terytorium mogą mniej kopać w podłożu. Przy babkach kopiących należy wyżej sadzić korale i ukwiały na skałach, ponieważ ryby te będą je zasypywać piaskiem.

Dieta: mięsożerne - głównie małe bezkręgowce. W akwariach można podawać jej pokarmy mrożone - np. lasonogi, solowca, ikrę oraz tonące suche granulaty. Pokarm należy podawać wprost do nory babki lub w jej okolice. Można również zagrzebywać go w piasku (tak aby wystawała z niego tylko niewielka część). U niektórych egzemplarzy może występować problem z przyjmowaniem pożywienia w akwariach.

Dymorfizm płciowy: brak danych.

Rozmnażanie: w akwariach dobrana para często podchodzi do tarła i zwykle z sukcesem odbywa się wylęg z ikry. Wykarmienie młodych jednak w takich warunkach jest bardzo trudne. Para opiekuje się młodymi. W bardzo dużych zbiornikach (np. 1500 l.) możliwe jest samoistne odchowanie pojedynczych sztuk o ile regularnie będzie dostarczany fitoplankton do wody.

Uwagi: w naturze gatunek raczej rzadziej spotykany niż inne gatunki z rodzaju Valenciennea.