Zdjęcie: Moune, Sphaerichthys osphronemoides
Nazwa gatunkowa: Sphaerichthys osphronemoides.
Nazwa polska: gurami czekoladowy, czekoladowiec malajski.
Występowanie geograficzne: wody Południowo-Wschodniej Azji na Półwyspie Malajskim, Sumatrze i Borne (Tajlandia, Malezja, Indonezja).
Wygląd: ciało bocznie spłaszczone kształtu owalnego przypominające liść, pyszczek zaostrzony, płetwy brzuszne są przekształcone w długie, ruchome nitki czuciowe. Ryby posiadają narząd oddechowy - labirynt, dzięki któremu mogą oddychać powietrzem atmosferycznym. Tułów brązowy (czekoladowy), wzorki na ciele (pionowe linie i plamki) żółtawe lub białe. Niektóre odmiany posiadają nieco barwy czerwonej na płetwach.
Rozmiar: samce do 6 cm, samice do 5,5.
Długość życia: maksymalnie kilka lat.
Typ środowiska: wody stojące, bądź z minimalnym nurtem: stawy, kanały, rowy, oczka wodne, rzeki i strumienie o powolnym nurcie, jeziorka z dużą, bujną roślinnością podwodną i pływającą.
Wystrój zbiornika: najlepiej w typie czarnych wód, z liśćmi na dnie, drewnem i pływającymi roślinami na tafli wody. Warto również dodać strefy z roślinnością podwodną. Oświetlenie słabe - stłumione i punktowe. Ruchy wody nieznaczny.
Wymagane parametry wody: zalecane pH 6-6,5, GH 5-12.
Temperatura: zalecane 26-28°C, tolerowane 25-30°C.
Zalecany minimalny litraż: 80 l.
Zachowanie: ryby spokojne, delikatne, należy trzymać je w grupie minimum 6-7 osobników. W akwariach towarzyskich z reguły są płochliwe, stąd najlepiej trzymać je w akwariach jednogatunkowych.
Dieta: mięsożerne - w środowisku naturalnym żywią się głównie drobnymi bezkręgowcami. W akwarium bez problemów przyjmują pokarmy suche, mrożone oraz żywe. Sztuczna karma nie powinna stanowić więcej jak 25% diety tego gatunku.
Dymorfizm płciowy: trudny do stwierdzenia, samce nieco smuklejsze i większe, ich płetwa grzbietowa jest nieco bardziej zaostrzona, dolne płetwy posiadają nieco bardziej kolorowy obrys niz u samic. Ponadto płetwy samców są ogólnie nieznacznie barwniejsze.
Rozmnażanie: tarło łatwo osiągalne jednak odchów narybku jest niezwykle trudny. Rozród powinien odbywać się w parze w osobnym zbiorniku tarliskowym o pojemności ok. 30-40 l. w temp. 27-28°C. Podczas tarła samiec buduje gniazdo z pęcherzyków powietrza na powierzchni. Pod gniazdem odbywa się tarło w parze. Rodzice strzegą gniazda i się nim opiekują. Ikry jest zwykle 20-40 szt. Gdy narybek po wylęgu zaczyna żerować to jego pierwszym pokarmem powinny być pierwotniaki, później drobny wylęg solowca (stąd konieczne jest zorganizowanie sobie hodowli pierwotniaków i solowca). Młode są bardzo wrażliwe.
Uwagi: gatunek dla doświadczonych akwarystów.