Apistogramma agassizii, samiec odmiany podstawowej (żółte podbrzusze).

Zdjęcie: Adam Wierzbica, Apistogramma agassizii, samiec odmiany podstawowej (białe podbrzusze).

Zdjęcie: Paulina Cieniuch, Apistogramma agassizii, samiec jednej z odmian barwnych.

Nazwa gatunkowa: Apistogramma agassizii.

Nazwa polska: pielęgniczka Agassiza.

Występowanie geograficzne: południowe dorzecze rzeki Amazonka w Ameryce Południowej (Brazylia).

Wygląd: tułów podłużny, odmiana podstawowa posiada wzdłuż ciała ciemniejszy pas, który wchodzi na płetwę ogonową, pozostałe płetwy są żółto-pomarańczowe. Istnieje również co najmniej kilka odmian barwnych ("Super Red", "Fire Red", "Fire Gold").

Rozmiar: do 8,5 cm samce i do 5 cm samice.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: wolno płynące wody (rzeki i strumienie) o małym i spokojnym nurcie, z kawałkami drewna na dnie, które tworzą kryjówki, mile widziany dodatek liści. Można również wprowadzić rośliny rosnące w podłożu oraz pływające po tafli, które również tworzą kryjówki ale w naturalnym środowisku nie występuje ich wiele, na dnie drobny żwir zmieszany z piaskiem, preferowane oświetlenie słabe - rozproszone. 

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6-6,6, GH 2-8°.

Temperatura: tolerowana 24-28°C.

Zalecany minimalny litraż: 120 l. (dla jednego haremu).

Zachowanie: samce patrolują swoje terytorium i są agresywne w stosunku do innych pielęgniczek. Można jednak łączyć te ryby z ławicami ryb kąsaczowatych w stosunku do których są one neutralne.

Dieta: mięsożerne - w akwarium głównym ich posiłkiem powinien być pokarm mrożony i żywy, pokarmy suche są pobierane raczej niechętnie.

Dymorfizm płciowy: dorosłe samce są znacznie większe od samic (patrz "Rozmiar"), występuje również różnica w ubarwieniu - samce są ciemniejsze o głębszej barwie tułowia, występuje u nich mocniejszy kolor na płetwach, boczny pas jest wyraźniejszy, płetwa ogonowa ma kształt płomyka natomiast samice mają nieco krótsze płetwy.

Rozmnażanie: ryby zwykle tworzą haremy w układzie 1+2 lub 1+3 ale w bardzo rzadkich przypadkach powstają również pary. Samica składa ikrę w ilości około kilkudziesięciu sztuk (80-150 szt.) w ukryciu (w jaskini, pod korzeniem, w łupinie kokosu). Ikrą zajmuje się samiczka, natomiast samiec patroluje teren wokół miejsca lęgowego. 

Uwagi: gatunek jest uważany za odporny i w miarę zimnolubny. Występuje również odmiana "Opal" gdzie samce mają więcej koloru niebieskiego niż żółtego.

Zdjęcie: Tommy Aquario, Laetacara drosigera, młody osobnik.

 Zdjęcie: Sławomir Fluder, Laetacara drosigera

Nazwa gatunkowa: Laetacara drosigera.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: akara czerwonobrzucha, akara wiśniowa.

Występowanie geograficzne: Ameryka Południowa w dorzeczu rzek Parana, Guapore, Paraguay i w Południowym dorzeczu Amazonki  (Południowa Brazylia, Paragwaj i Północna Argentyna).

Wygląd: tułów beżowo-oliwkowy z białymi wstawkami, od oka do płetwy ogonowej występuje czarny, nieregularny wzór ułożony w linii, podbrzusze koloru wiśniowego (stąd polska nazwa), na płetwach występują błękitne refleksy, który są widziane tylko pod odpowiednim katem padania światła.

Rozmiar: do samce do 9,5 cm, samice do 7,5 cm.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: wolno płynące wody (rzeki i strumienie) o małym i spokojnym nurcie, z kawałkami drewna na dnie i roślinnością.

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 4,5-6,5, GH 1-8.

Temperatura: tolerowana 20-28°C, zalecana 22-25°C.

Zalecany minimalny litraż: 120 l. (dla jednej pary) w akwarium wielogatunkowym.

Zachowanie: spokojna, łagodna i widoczna w zbiornika ryba, nieco agresywna jedynie w trakcie tarła i opieki nad potomstwem. Ryba dobierają się w trwałe monogamiczne pary. Są pokojowo nastawione do pozostałej obsady. Kolorystyka u tych ryb jest oznaką ich nastroju - ryby zestresowane blakną w kilka sekund, natomiast osobniki dominujące i pewne siebie są mocniej wybarwione.

Dieta: wszystkożerne z tym, że pokarm pochodzenia roślinnego powinien stanowić u nich zdecydowaną mniejszość - np. 10-15% ich diety. Najlepiej podawać pokarm mrożony i żywy w postaci drobnych bezkręgowców, pokarmy suche paszowe są również przyjmowane ale powinny stanowić mniejszość w diecie.

Dymorfizm płciowy: słabo zaznaczony, dorosłe samce są nieco większe od samic i mają nieco mocniejszą kolorystykę, płetwa grzbietowa u nich jest także nieco wydłużona.

Rozmnażanie: ryby dobierają się w pary. Wycierają się na płaskim kamieniu, korzeniu lub szerszym liściu, który najpierw czyszczą. Samica składa ikrę w ilości około 200-300 sztuk. Wylęg następuje po około kilku dobach (zależne to jest od temperatury - w cieplejszej wodzie szybciej). Oboje rodzice opiekują się ikrą. Młode można wykarmić nawet suchym roztartym pokarmem suchym, jednak dla ich najlepszej kondycji najlepiej podawać im pokarm żywy - np. malutki wylęg solowca.

Uwagi: gatunek jest uważany za odporny i nadaje się do akwariów z zimniejszą wodą.

Zdjęcie: Piotr Komorowski, Apistogramma borelli, samiec.

 Zdjęcie: Tommy Aquario, Apistogramma borelli, para (samiec u góry).

Zdjęcie: Adam Wierzbica, Apistogramma borelli, samiec odmiany "Opal" w oświetleniu nocnym.

Nazwa gatunkowa: Apistogramma borelli.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: pielęgniczka żółta.

Występowanie geograficzne: dorzecze rzeki Paraguay i Parana w Ameryce Południowej (Paragwaj, Południowa Brazylia, Północna Argentyna).

Wygląd: występuje nieco inna kolorystyka u obu płci (patrz "Dymorfizm płciowy").

Rozmiar: do 6,5 cm samce i do 4 cm samice.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: wolno płynące wody (rzeki i strumienie) o małym i spokojnym nurcie, z kawałkami drewna na dnie, które tworzą kryjówki, mile widziany dodatek liści. Można również wprowadzić rośliny rosnące w podłożu oraz pływające po tafli, które również tworzą kryjówki ale w naturalnym środowisku nie występuje ich wiele, na dnie drobny żwir zmieszany z piaskiem, preferowane oświetlenie słabe - rozproszone. 

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6,5-7,5, woda miękka do średnio twardej .

Temperatura: tolerowana 18-27°C, zalecana 21-25°C. Pielęgniczka ta nadaje się do akwariów nie ogrzewanych, w których panuje temperatura pokojowa 20-22°C.

Zalecany minimalny litraż: 60 l. (dla jednej pary) w akwarium jednogatunkowym lub 100 l. w akwarium wielogatunkowym (dla jednej pary).

Zachowanie: spokojna i nieco płochliwa, przebywa głównie w ukryciu.

Dieta: mięsożerne - w akwarium głównym ich posiłkiem powinien być pokarm mrożony i żywy, pokarmy suche są pobierane raczej niechętnie.

Dymorfizm płciowy: dorosłe samce są znacznie większe od samic (patrz "Rozmiar"), występuje również różnica w ubarwieniu - samce są błękitne z żółtą głową (ewentualnie podbrzuszem) z zółtawymi płetwami, natomiast samice są koloru cielistego lub białawego z ciemnymi znaczeniami na tułowiu. Ponadto samce mają znacznie dłuższe płetwy.

Rozmnażanie: ryby zwykle dobierają się w pary ale w bardzo rzadkich przypadkach powstają również małe haremy. Samica składa ikrę w ilości około kilkudziesięciu sztuk (30-90 szt.) w ukryciu (w jaskini, pod korzeniem, w łupinie kokosu). Ikrą zajmuje się samiczka, natomiast samiec patroluje teren wokół miejsca lęgowego. 

Uwagi: gatunek jest uważany za odporny i w miarę zimnolubny. Występuje również odmiana "Opal" gdzie samce mają więcej koloru niebieskiego niż żółtego / pomarańczowego.