Zdjęcie: D.Z.D.P., Neocaridina Blue Velvet.

Nazwa gatunkowa: Neocaridina davidi (wcześniej określana jako Neocaridina heteropoda). 

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: na rynku istnieją dziesiątki odmian, które mają osobne nazwy (zwykle z jęz. angielskiego) np. Red Cherry, Yellow itd. - więcej w sekcji "wygląd". 

Występowanie geograficzne: gatunek kosmopolityczny, którego pierwotny zasięg obejmował Azję południowo wschodnią. Obecnie krewetki Neocaridina można znaleźć w wielu zakątkach świata. Stała populacja żyje m. in. w rzece Odrze w Polsce, w Niemczech, Japonii, w rzece Jordan, w rezerwacie Hula w Izraelu. 

Wygląd: różnice polegają głównie na kolorystyce i wzorach:

Wild - forma dzika jest półprzezroczysta, zielono-brązowa, posiadająca liczne kreski i paski. Jest protoplastą wszystkich odmian barwnych, które bazują na dwóch rodzajach barwnika swojego przodka - jaskrawego ale punktowego, oraz łagodniejszego, ale rozłożonego równomiernie.  

Red Cherry - zdecydowanie najpopularniejsza forma. Czerwone, punktowe ubarwienie z przezroczystymi przestrzeniami.

Fire Red - pochodząca od Red Cherry. Skupiska czerwonego pigmentu zlewają się w mozaikowaty wzór, spod którego prześwitują półprzezroczyste przestrzenie.

Sakura Red - pochodzi od Red Cherry. Jednolity, czerwony pigment pokrywa całe ciało.

Zdjęcie: Tommy Aquario, Neocaridina Sacura Red.

Bloody Mary - pochodzi od formy Shoko. Czerwony pigment pokrywa całe ciało, ale dodatkowo barwa jest bardzo ciemna, wpadająca w buraczkową lub purpurową, a nawet wręcz bordową. Bloody Mary posiadają krótsze rostrum w porównaniu do Sakury.

Red Rili - pochodzi od Red Cherry. Czerwona z szerokimi, poprzecznymi bezbarwnymi pasami.

Red Rili Blue (czasami określana jako Blue Rili) - pochodzi od Red Cherry lub Red Rili. Czerwona z szerokimi, półprzezroczystymi pasami o wyraźnym niebieskim zabarwieniu. 

Blue Jelly - pochodzi od Red Rili Blue, półprzezroczysta, jednolicie niebieska. Wśród potomstwa mogą pojawiać się czerwone akcenty.

Yellow - w "mydlanym", półprzezroczystym żółtym kolorze.

Yellow Fire - pochodzi od Yellow. Oprócz półprzezroczystego żółtego pigmentu bazowego liczne zlewające się skupiska, także żółtego pigmentu kryjącego.

Yellow Neon - pochodzi od Yellow. Jaskrawo żółte zabarwienie, widoczny jaśniejszy pas na grzbiecie (w niektórych kręgach za czystego Neona uważa się krewetkę bez pasa).

Yellow Rili - pochodzi od Yellow. Obszary wybarwione na żółto są poprzecinane obszernymi, przezroczystymi przestrzeniami tworzącymi nieregularne, szerokie pasy. 

Varr Green linia pochodząca od Yellow - bardzo jasna zieleń. Krewetki tej linii wymagają stałej selekcji, ponieważ u ich potomstwa często powraca żółty kolor.

Orange - pochodzi od Red Cherry. Pomarańczowe, liczne skupiska pigmentu poprzedzielane niewielkimi przezroczystymi przestrzeniami.

Orange Fire - pochodzi od Orange. Pomarańczowe skupiska pigmentu zlewają się ze sobą, przez co przezroczystych prześwitów jest niewiele.

Sakura Orange - pochodzi pośrednio od Red Cherry. pomarańczowy pigment jest jednolity, brak przezroczystych przestrzeni. 

Orange Rili - pochodzi od Orange. Pomarańczowe fragmenty poprzecinane są szerokimi, bezbarwnymi przestrzeniami tworzącymi nieregularne pasy.

Varr Green linia pochodząca od Orange - zieleń wyraźnie ciemniejsza. Krewetki tej linii posiadają zielone potomstwo. 

Varr Green Jade - ciemna zieleń całkowicie pokrywa całe ciało krewetki. W przeciwieństwie do innych form Green, brak przezroczystych prześwitów. Czasami zdarzają się żółtawe kropki, 

Shoko - brązowa, półprzezroczysta.

Shocolate / Sakura Shoko - intensywny, całkowicie kryjący brąz. 

Sakura Black - pochodzi od Sakura Shoko, jednolicie czarna. 

Blue Dream - pośrednio pochodzi od Sakury Shoko. Ciemnoniebieski, miejscami granatowy, w okolicach tułowia wręcz czarny.

Blue Carbon Rili - ciemnoniebieska w szerokimi jasnoniebieskimi, półprzezroczystymi pasami.

Blue Velvet - pochodzi od Blue Carbon Rili. Niebieska, mająca ciemniejszy tułów i jaśniejszy odwłok.

Pearl - w przypadku Neocaridina davidi terminem White Pearl określa się krewetkę całkowicie pozbawioną barwnika, przezroczystą z mlecznym zabarwieniem. W rzeczywistości Pearl to formy pochodzące od gatunku Naocaridina palmata. Możemy tutaj wyróżnić białawą (praktycznie przezroczystą) White Pearl, niebieską Blue Pearl oraz pochodzącą od niej beżową Amber Pearl.

Rozmiar: do 2,5 cm.

Długość życia: do 2 lat.

Typ środowiska: cechujące się sporą różnorodnością rzeki i jeziora.

Wymagane parametry wody: krewetki łatwe w hodowli, zalecane początkującym. pH 6,5 - 8,5, akwarium powinno być dobrze natlenione. W przypadku złych warunków (niedotlenienie, niewystarczająca filtracja) krewetki mogą wychodzić z akwarium oraz się nierozmnażać.

Temperatura: 18-27°C.

Zalecany minimalny litraż: 25 l. 

Zachowanie: spokojne, odważne, spacerujące po całym zbiorniku. Należy trzymać je w grupie minimum 10 sztuk. Wówczas stają się bardziej ośmielone. Podczas karmienia może czasem dochodzić do gwałtownych walk o pokarm, zdarza się też, że samiec może "napastować" samice, także krewetek innych gatunków. Nie są to jednak zachowania, które zagrażałyby zdrowiu innych krewetek a w wielu akwariach nie występują wcale. 

Dieta: krewetka ta jest wszystkożerna i zadowoli się wszelką materią organiczną, pokarmami dla krewetek i ryb (tabletki, płatki itd.). Te cechy czynią z tych krewetek doskonałą ekipę sprzątającą. Można dokarmiać spiruliną, pokrzywą, liśćmi jarmużu, cukinią, liśćmi morwy i szpinaku, liśćmi ketapangu. Nie poleca się liści dębu ze względu na obecne w nich barwniki. Odradza się także owoce, które mogą zawierać niepożądaną chemię, np. arbuzy czy melony. Liście przed podaniem najlepiej zaparzyć. Krewetki te przyjmują także sparzone liście w formie ziołowych herbatek ekspresowych (należy zalać je wrzątkiem, zaparzać przez kilka minut, następnie wycisnąć wodę i otworzyć torebkę, wysypując do akwarium jej zawartość). Pokarm powinien zostać zjedzony maksymalnie po trzech godzinach od podania. Zwracamy uwagę zwłaszcza na owoce i warzywa, które niezjedzone mogą doprowadzić do zabrudzenia wody i śmierci krewetek. 

Dymorfizm płciowy: samice większe i bardziej krępe, mocniej zabarwione. Samiec często bywa półprzezroczysty, a nawet bezbarwny z drobnymi akcentami pigmentu. 

Rozmnażanie: bardzo proste. Odbywa się w słodkiej wodzie i jest możliwe w akwariach przy zachowaniu właściwych parametrów wody. Płodna samica wydziela do wody substancje chemiczne. Samiec reaguje na nie intensywnie pływając po zbiorniku i szukając wybranki. Gdy już ją znajdzie - kopulacja trwa około kilku sekund, wtedy często krewetki ustawiają się "na krzyż". Samica umieszcza zapłodnione jaja pod odwłokiem. Po 3-4 tygodniach wykluwają się młode, w pełni ukształtowane krewetki. Nie występuje postać larwalna (do przeobrażenia dochodzi w jajku, przed wykluciem). Płodną samicę można rozpoznać po siodełku - przebarwieniu znajdującym się na grzbiecie, będącym w rzeczywistości niezapłodnionymi jajami. U niektórych form barwnych, jak Bloddy Mary, pigment uniemożliwia zauważenie siodełka.

Jeśli chcemy zachować czystą formę barwną, zaleca się trzymanie ze sobą tylko Neocaridin jednego typu np. tylko Red Cherry, albo tylko Blue Rili. Jeśli nie zależy nam na jednorodności, możemy pokusić się trzymanie kilku blisko spokrewnionych odmian, np. Red Cherry i Red Rili - jednak nawet w takim przypadku trzeba się liczyć z koniecznością selekcji, by usunąć osobniki o słabszych barwach, Z racji częstych mutacji konieczność selekcji może zaistnieć nawet w populacji czystej linii, np. z krewetek Yellow może spontanicznie powstać potomstwo z cechami Yellow Rili. Także populacja krewetek o mocnych barwach z czasem może degradować do form półprzezroczystych. Jeżeli chcemy zachować czystą linię, konieczne jest mieszanie krwi (do zbiornika wprowadzamy niespokrewnione osobniki z innej hodowli, ale w tym samym wariancie kolorystycznym) oraz selekcja gorzej wybarwionych osobników. Dobrym pomysłem jest posiadanie dodatkowego akwarium przeznaczonego na osobniki "gorszej jakości". 

Odmienną strategią jest trzymanie różnych form barwnych razem. Potomstwo takich krewetek często wykazuje cechy zbliżone do formy dzikiej lub traci barwę, ale mogą wśród nich znaleźć się także pojedyncze krewetki o wyjątkowym ubarwieniu - jednak w tym przypadku dziedziczenie poszczególnych barw jest bardzo trudne do przewidzenia.

Uwagi: Krewetki Neocaridina spp. nie krzyżują się z krewetkami Caridina spp.. 

Tekst: Dariusz Parzonko

Zdjęcie: Mirosław Karpiński, Caridina spongicola.

Nazwa gatunkowa: Caridina spongicola.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: Sulawesi Harlequin.

Występowanie geograficzne: jest to gatunek endemiczny występujący tylko w jednym miejscu na świecie, w jeziorze Towuti na wyspie Sulawesi (Indonezja, Azja).

Wygląd: głowa i odwłok białe w czerwone pasy (również w bordowe lub brązowe), z charakterystyczną białą obrączką okalającą nasadę odwłoka. Odnóża kroczne białawe, mogą mieć dodatkowo czerwone paski. Harlequin odznacza się też nieco większymi oczami niż pozostałe krewetki Sulawesi. 

Rozmiar: do 2,0 cm, należy do najmniejszych trzymanych w akwariach krewetek Sulawesi.

Długość życia: do 2 lat.

Typ środowiska: dno i skały wulkaniczne porośnięte glonami na głębokości 0,5-10 m. Praktycznie nie występują tam rośliny naczyniowe, jednak bez problemu można trzymać te krewetki w akwarium z roślinami. 

Wymagane parametry wody: zbiornik musi być stabilny i dobrze natleniony. pH 7,5-8,5, zazwyczaj dąży się do utrzymania pH na poziomie 8,2-8,5. , TDS 80-200, gH 6-7, kH 4-6. Krewetka ta jest trudna w hodowli i zdecydowanie niepolecana na początek przygody z krewetkami Sulawesi. Zazwyczaj do sporządzenia wody używa się wody RO, w której rozpuszcza się dedykowane krewetkom z Sulawesi sole. W przypadku tego gatunku najczęściej stosuje się sole pH 8,5, które trzeba rozpuścić w CO2. Niektórzy akwaryści przygotowują sole według własnych przepisów. 

Temperatura: 27-29,5°C.

Zalecany minimalny litraż: 25 l. (jednak lepiej stosować większy 40-50 l. zbiornik w celu uzyskania większej stabilności parametrów wody).

Zachowanie: spokojne, płochliwe. Należy trzymać je w grupie minimum 10 sztuk. Wówczas stają się bardziej ośmielone, jednak nie gwarantuje to, że zaczną wychodzić ze swoich kryjówek. Lubią przebywać w zaciemnionych miejscach, zwłaszcza w osłoniętych liściach.  

Dieta: mitem jest, że krewetka ta zjada wyłącznie glony. To prawda, że się nimi żywi, zwłaszcza okrzemkami, nie gardzi jednak również wszelką materią organiczną, pokarmami dla krewetek i ryb (tabletki, płatki itd.). Można dokarmiać w akwariach spiruliną, pokrzywą, liśćmi jarmużu, cukinią, liśćmi morwy i szpinaku, liśćmi ketapangu. Nie poleca się liści dębu ze względu na obecne w nich barwniki, odradza się także owoce, które mogą zawierać niepożądaną chemię, np. arbuzy czy melony. Liście przed podaniem najlepiej zaparzyć. Krewetki te przyjmują także sparzone liście w formie ziołowych herbatek ekspresowych (należy zalać wrzątkiem, zaparzyć przez kilka minut, następnie wycisnąć wodę i otworzyć torbę, wysypując do akwarium jej zawartość). Ze względu na skrytą naturę tych krewetek, pokarm zaleca się podawać wieczorem lub tuż po zgaszeniu światła.

Dymorfizm płciowy: samice większe i bardziej krępe, zdarza się, że mają też intensywniejsze zabarwienie.

Rozmnażanie: możliwe w akwariach przy właściwych parametrach wody, ale trudne ze względu na wrażliwość tego gatunku. Krewetki stają się dojrzałe płciowo między 3 a 4 miesiącem życia. Samiczka nosi 10 dużych jajeczek pod odwłokiem. Młode po wykluciu od razu mają barwy dorosłych krewetek.

Tekst: Dariusz Parzonko, zdjęcia: Mirosław Karpiński.

Zdjęcia: Dariusz Parzonko, Caridina caerulea.

Nazwa gatunkowa: Caridina caerulea.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: Blue Leg Poso.

Występowanie geograficzne: jest to gatunek endemiczny występujący tylko w jednym miejscu na świecie - w jeziorze Poso na wyspie Sulawesi (Indonezja, Azja).

Wygląd: na pierwszy rzut oka niepozorny. Prezentowane barwy nie są tak jaskrawe jak u Red Cherry czy Kardynała z Sulawesi. Blue Leg Poso prezentuje półprzezroczyste, delikatne tony, jednak poświęcenie jej większej ilości uwagi z pewnością pozwoli docenić jej niebanalną urodę. Rostrum i nogi niebieskawe, płetwa na telsonie z dwoma intensywnie niebieskimi plamami. Kolor tułowia i odwłoka bardzo zmienny, zależny od podłoża, parametrów wody, nastroju a nawet pory dnia. W ciągu dnia pojedyncza krewetka może przyjmować barwy szare, niebieskawe, turkusowe, łososiowe a nawet pomarańczowe. Zabarwienie niebieskie może przybierać na sile kiedy samica nosi jajeczka, z kolei kolory pomarańczowe dominują zazwyczaj wieczorem. Zdarza się też, że krewetki te stają się niemal przeźroczyste z wyjątkiem plamek na końcu telsonu.  

Rozmiar: do 3,5 cm, co czyni je znacznie większymi w porównaniu z innymi krewetkami Sulawesi. 

Długość życia: do 2 lat.

Typ środowiska: otoczone lasem ciepłe wody skalistego jeziora Poso, które porasta głównie glonami na głębokości 0,5-10 m. Praktycznie nie występują tam rośliny naczyniowe (jednak bez problemu można trzymać te krewetki w akwarium z roślinami). 

Wymagane parametry wody: pH 7,4-8,5, przewodność 200-500 μs, gH 7-15, kH 3-10. Jest to najłatwiejsza krewetka Sulawesi, jeśli chodzi o rozmnażanie. Pojawienie się samiczek noszących jajeczka to z reguły kwestia czasu. Gatunek zalecany jest dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z krewetkami Sulawesi, jednak posiadają już doświadczenie w hodowli krewetek karłowatych. Zazwyczaj do sporządzenia wody używa się wody RO, w której rozpuszcza się dedykowane krewetkom z Sulawesi sole. W przypadku soli o pH 8,5, trzeba rozpuścić je w CO2. Niektórzy akwaryści przygotowują sole według własnych przepisów. 

Temperatura: 27-31°C.

Zalecany minimalny litraż: 25 l. (jednak lepiej stosować większy 40-50 l. zbiornik w celu uzyskania większej stabilności parametrów wody).

Zachowanie: spokojne, ale nie tak płochliwe jak inne krewetki Sulawesi. Pomimo większych rozmiarów, nie wykazują zachowań agresywnych i spokojnie można je trzymać z innymi krewetkami. Należy trzymać je w grupie minimum 10 sztuk. Wówczas stają się bardziej ośmielone. 

Dieta: mitem jest, że krewetka ta zjada wyłącznie glony. To prawda, że się nimi żywi, zwłaszcza okrzemkami, nie gardzi jednak również wszelką materią organiczną, pokarmami dla krewetek i ryb (tabletki, płatki itd.). Można dokarmiać w akwariach spiruliną, pokrzywą, liśćmi jarmużu, cukinią, liśćmi morwy i szpinaku, liśćmi ketapangu. Nie poleca się liści dębu ze względu na obecne w nich barwniki, odradza się także owoce, które mogą zawierać niepożądaną chemię, np. arbuzy czy melony. Liście przed podaniem najlepiej zaparzyć. Krewetki te przyjmują także sparzone liście w formie ziołowych herbatek ekspresowych (należy zalać wrzątkiem, zaparzyć przez kilka minut, następnie wycisnąć wodę i otworzyć torbę, wysypując do akwarium jej zawartość). Ze względu na skrytą naturę tych krewetek, pokarm zaleca się podawać wieczorem lub tuż po zgaszeniu światła.

Dymorfizm płciowy: samice większe i bardziej krępe, zdarza się, że mają też intensywniejsze zabarwienie.

Rozmnażanie: możliwe w akwariach przy właściwych parametrach wody. Krewetki stają się dojrzałe płciowo między 3 a 4 miesiącem życia. Samiczka nosi z reguły około 10 dużych jajeczek pod odwłokiem. Młode po wykluciu od razu mają barwy dorosłych krewetek. Ze względu na transparentność krewetki, jajeczka często są bardzo dobrze widoczne. Może się zdarzyć, że nie wszystkie jajeczka zostaną zapłodnione - będą się wtedy wyróżniać na tle innych jaśniejszą barwą. Nie jest to powód do zmartwień, najpóźniej po wykluciu młodych krewetka porzuci niezapłodnione jaja.

Tekst: Dariusz Parzonko.