Odpowiednie żywienie ryb akwariowych jest elementem większej układanki, która wpływa na ich dobry stan zdrowia, podobnie jak odpowiednie parametry wody czy warunki aranżacyjne. Zatem bez właściwego karmienia nie mamy co liczyć na udaną hodowlę tych organizmów. W tym artykule przedstawimy kilka kluczowych zagadnień związanych z tym aspektem.

Symulacja graficzna porównująca osobnika o prawidłowym rozmiarze (u góry) ze skarłowaciałym (u dołu).

Skarłowacenie to częsta przypadłość występująca u ryb trzymanych w zbyt małych zbiornikach. Istnieją co prawda pewne przypadki karłowacenia spowodowanego innymi czynnikami, jak choroby pasożytnicze, bakteryjne czy wirusowe - jednak te patogeny w kontekście wzrostu ryb są raczej rzadkością w akwariach.

Alfred Clarence Redfield (1890-1983) to amerykański oceanograf, który większość swojego życia naukowego poświęcił badaniom fitoplanktonu oraz wody oceanicznej pod kątem składu i proporcji kluczowych pierwiastków - C,N,P (węgla, azotu i fosforu). Jako fizjolog z Harvardu (USA) wziął udział w kilku rejsach badawczych statku o nazwie "Atlantis".

Adsorbery jak i absorbery przez akwarystów morskich nazywane są pochłaniaczami. Ich zadanie jest bardzo proste, ponieważ wyciągają z wody określone pierwiastki lub substancje po prostu je wyciągając z wody (pochłaniając). Na wstępie wyjaśnienia wymaga kwestia różnicy między adsorberami i absorberami.

Chlor występuje w wodzie wodociągowej płynącej z kranu. Jest stosowany w celu dezynfekcji wody. Typowe objawy zatrucia chlorem u ryb to stres, płochliwość, szybkie poruszanie skrzelami, obrzęknięte i zaczerwienione skrzela, zwinięta płetwa ogonowa, zwiększenie wydzielania śluzu oraz wyskakiwanie z akwarium.