Axelrodia riesei.
Nazwa gatunkowa: Axelrodia riesei.
Nazwa rodzajowa - Axelrodia została nadana na cześć znanego akwarysty i propagatora tej dziedziny - Herberta Axelroda
Zobacz także:
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: latarniczek czerwony, tetra rubinowa, tetra rubin.
Występowanie geograficzne: dorzecze rzeki Meta w Kolumbii - Ameryka Południowa.
Charakterystyka: niewielka rybka (tzw. mikrorybka akwariowa) kąsaczokształtna o anatomii typowego bystrzyka.
Wygląd: budowa filigranowa, pyszczek lekko zaokrąglony - mały, płetwa grzbietowa trójkątna, płetwa ogonowa wcięta, występuje mała płetwa tłuszczowa. Ubarwienie - podbrzusze białawo-srebrzyste, grzbiet pomarańczowy lub różowawy - połyskujący neonowo. Płetwy zwykle bezbarwne. U nasady płetwy ogonowej występuje czerwono-czarny klin.
Rozmiar: do 2,5 cm. W akwariach przy odpowiednich warunkach i diecie ryby są w stanie przekroczyć 3 cm długości.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: wolno płynące małe rzeki i strumienie w obszarach zalesionych.
Wystrój akwarium: w akwariach można trzymać ten gatunek z roślinnością i korzeniami z dnem pokrytym żwirem lub substratem, pozostawiając jednak nieco wolnego miejsca do pływania.
Wymagane parametry wody: zalecane pH 6,4-6,9, GH 3-8.
Temperatura: tolerowana 20-26°C, zalecana 24-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 25 l.
Zachowanie: spokojne i towarzyskie - zaleca się trzymanie grupy liczącej minimum 6-8 sztuk ze względu na to, że są to ryby typowo ławicowe. W większej liczbie gatunek ten nie tylko lepiej się czuje ale i prezentuje. Bardziej efektownie wyglądają ławice złożone np. z 40 osobników. Jako towarzystwo dla tego gatunku zaleca się inne małe mikrorybki - otoski, kiryski karłowate itp.
Dieta: wszystkożerne z przewagą pokarmu mięsnego. Można podawać pokarmy suche, mrożone (bardzo drobne) oraz żywe.
Dymorfizm płciowy: samce nieco mocniej ubarwione i smuklejsze.
Rozmnażanie: przed rozrodem należy dobrze podkarmić rybki oraz odświeżyć wodę podmianami. Tarło powinno przebiegać w wodzie o pH około 6,5. Zwykle odbywa się ono w małej grupie, z której oddzielają się pary i obierają sobie rośliny o szerokich liściach - np. żabienice. Na spodniej stronie liścia samica przykleja ikrę, którą samiec natychmiast zapładnia. Po tarle ryby nie interesują się już ikra i wylęgiem. Młode wykluwają się po około 2-3 dobach (zależne od temperatury). Pokarm w pierwszych kilku dniach powinny stanowić pierwotniaki, następnie drobniutki wylęg solowca. Istnieją doniesienia, że w odpowiednich dużych akwariach z odpowiednią obsadą i roślinnością udaje się czasem samoistnie odchować pojedyncze sztuki ryb bez praktycznego udziału akwarysty.
Uwagi: gatunek nadaje się do tzw. nanoakwariów. Jest blisko spokrewniony z bystrzykami Amandy.
Zobacz także: