Nazwa polska: brak. W innych krajach jest zazwyczaj nazywany koralem bąbelkowym, rzadziej koralem winogronowym.

Występowanie geograficzne: oba gatunki występują głównie w Indo-Pacyfiku. Niektóre źródła wskazują, że Plerogyra sinuosa przekroczyła już granicę Morza Czerwonego na Kanale Sueskim i prawopodobnie występuje już w Morzu Śródziemnym.

Ogólna charakterystyka: koralowiec typu LPS.

Opis: koral zbudowany jest z twardego szkieletu z węglanu wapnia i węglanu magnezu, na zewnątrz jest obrośnięty sporą objętością miękkiej, bardzo delikatnej tkanki, która potrafi się dość mocno pompować w dobrych warunkach. Koral składa się z owalnych pęcherzy (bąbelków), które przypominają owoce winogrona. Wielkość bąbli mieści się w graicach 1-2,5 cm. Kolorystyka jest zwykle pastelowa. Najczęściej korale występują w jasnych kolorach zieleni, bieli, różu, fioletu (forma biała jest najczęściej spotykana). Korale te są średnio agresywne - mogą wystawiać macki parzące i atakować korale znajdujące się obok. Rozrastający się koral często tworzy okaz, który z czasem ma kilka otworów gębowych (mając na początku tylko jeden).

Rozmiar: w akwariach zwykle formują się korale o pokroju kulistym o średnicy 25 cm, w naturze są jednak większe.

Wymagania: korale te wymagają w miarę stabilnych warunków, nie lubią wahań parametrów ale potrafią się stopniowo do nich przystosowywać. Ogólne parametry wody powinny być mniej więcej takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 24-27°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,0-8,4. Koralowce te preferują słaby nurt wody. Nie są zbytnio wymagające jeżeli chodzi o warunki wodne. W sieci można znaleźć mnóstwo przykładów, gdzie podczas nieudanej uprawy koralowców w zbiorniku najczęściej Plerogyra jest ostatnim żywym koralem w zbiorniku akwariowym, który z reguły ma się wtedy świetnie. Na pewno kwestią kluczową jest odpowiednie miejsce w zbiorniku do życia dla tych organizmów a często same parametry wody mają drugorzędne znaczenie. Plerogyra preferuje słabe oświetlenie i miejsca dobrze osłonięte przed strumieniem wody. koral te jest w stanie jednak stopniowo się przyzwyczaić do umiarkowanego oświetlenia.

Tempo wzrostu: szybkie. Doniesienia wskazują, że w dobrych warunkach koral potrafi z 5 cm szczepki w 9-12 miesięcy osiągnąć okaz mający w średnicy 25 cm.

Stopień trudności utrzymania: umiarkowanie łatwy.

Odżywianie: źródła wskazują, że koralowce te żywią się głównie po zmroku, wówczas wysuwają dodatkowo spiczaste macki, które znajdują się pomiędzy bąblami. Służą one do wyłapywania grubszego zooplanktonu. Opcjonalnie można je dokarmiać dla szybszego wzrostu 2-3 razy w tygodniu. Zwierzęta te są wszystkożerne. Gdy wyczują pokarm uaktywniają się i wysuwają polipy. Podczas dozowania fitoplanktonu lub zawiesiny z zooplanktonu należy wyłączać odpieniacz i filtry (czas karmienia powinien trwać ok. 30-60 minut). Sporadycznie można podawać także grubszy pokarm - solowca, lasonogi, wodzienia. Rodzaj Plerogyra jest wyposażony w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym korale te odżywiają się poprzez światło. Mogą w ten sposób czerpać do 90% zapotrzebowania na pokarm.

Rozmnażanie: akwaryści najczęściej mechanicznie dzielą koral na części i w ten sposób go rozmnażają na więcej osobników. Nie jest to łatwe, ponieważ miękkie tkanki łatwo mogą ulec uszkodzeniu. Zalecana jest dokładność, precyzja i delikatność przy wydzielaniu szczepek. Im więcej tkanki będzie mieć nowy odcięty od matecznika osobnik, tym większa będzie szansa na jego przeżycie.

Uwagi: gatunki z rodzaju Plerogyra są często mylone z gatunkami z rodzaju Physogyra.