makroglony 6

Zdjęcie: Krystian Tybura.

Makroglony najczęściej są niemile widziane w akwariach rafowych, gdzie walory aranżacyjne mają tworzyć skały porośnięte koralowcami a nie wodorostami. W akwariach słonowodnych spotyka się kilka bardzo inwazyjnych gatunków makroglonów, które bardzo ciężko jest wytępić ze zbiornika. Nawet po ich całkowitym usunięciu najczęściej z czasem i tak samoistnie odrastają. Do tych najbardziej uciążliwych można zaliczyć np. niektóre gatunki z rodzaju Caulerpa czy Chaetomorpha.

Metod walki z tymi wodorostami jest kilka. Najlepsze efekty przynosi oczywiście połączenie ich wszystkich ze sobą. Pierwszą z nich jest obniżenie wartości azotanów i fosforanów do minimum, tak aby pozbawić makroglony źródła pożywienia. Nie jest to rzecz prosta, ponieważ koralowce (zwłaszcza miękkie i LPSy) potrzebują ich niewielkie ilości do prawidłowego wzrostu. Jednak sprowadzenie tych wartości do minimum być może nie wyeliminuje tych alg ze zbiornika całkowicie ale na pewno spowoduje zmniejszenie ich tempa wzrostu i ekspansywności. Można to również osiągnąć poprzez dodatkowe umieszczenie w filtrze lub sumpie tzw. adsorberów (mediów filtracyjnych pochłaniających azotany i fosforany). Innym sposobem jest zorganizowanie sobie filtra glonowego - oddzielnego miejsca z hodowlą makroglonów, która jest wpięta w obieg wody w akwarium morskim. W filtrze glonowym algi wyciągają składniki organiczne z wody, dzięki czemu niechciane glony w zbiorniku zostają z czasem zagłodzone.

Przy dużym problemie z makroglonami w akwarium pomocne na pewno będzie ograniczenie obsady rybnej w celu zmniejszenia produkcji azotanów i fosforanów. Także zbyt obfite karmienie dostarcza tych związków do wody dlatego też należy w odpowiedni sposób dozować pokarm, aby całkowicie był on natychmiast spożyty i by nic nie zalegało w zbiorniku. Również zwiększenie mocy odpieniania może sie okazać pomocne w tej sytuacji. Również dobrym rozwiązaniem może się okazać wprowadzenie naturalnej konkurencji dla makroglonów w postaci koralowców miękkich, które również pobierają z wody związki azotowe i fosforany. Są to m.in. xenia pulsująca, sarkopyton, capnella, discosoma, lobopyton, sinularia, gorgonia itp.

Trzecim sposobem na ograniczenie makroglonów jest wprowadzenie do zbiornika zwierząt żywiących się makroglonami. Są to niektóre ryby (jak np. pokolce czy niektóre ryby babkowate i ślizgi, jak. np. Salarias fasciatus), także niektóre kraby (np. Mithraculus sculptus czy Mithraculus forceps) w tym również niektóre kraby pustelnicze oraz ślimaki (zwłaszcza bezmuszlowe z rodzaju Aplysia i Dolabella). Pamiętać jednak należy, że nie wszystkie makroglony mogą być zjadane przez te zwierzęta, gdyż są gatunki, które nie przypadną naszym podopiecznym do gustu. Tymbardziej, że niektóre makroglony bywają trujące, jak np. pewne gatunki z rodzaju Caulerpa.

Ostatnią metodą jest usuwanie mechaniczne. Niekiedy nie przynosi ono większych rezultatów ale w połączeniu z innymi metodami może być jednak pomocne. Nie zaleca się stosowania żadnych środków chemicznych, ponieważ mogą się one przyczynić do śmierci organizmów żywych w zbiorniku, z których większość jest bardzo delikatna. Po za tym preparaty te mogą zniszczyć bakterie filtracyjne co również prowadzi do katastrofy w zbiorniku.

Zobacz także:

Kliknij, aby przejść do artykułu opisującego specyfikę makroglonów

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.