Zdjęcie: Maks, pojemniki z hodowlą auloforusa.
Do hodowli potrzebne będą:
plastikowe płaskie pudełko z pokrywką np. do przechowywania żywności, porcja zarodowa Auloforusa, drewniany nożyk do masła, małe sitko, gąbka akwarystyczna w bloku, pokarm w proszku - istnieją różne receptury na mieszankę pokarmową. Można ona stanowić zmielone płatki owsiane z dodatkiem spiruliny.
Do pojemnika docinamy 1,2 lub 3 sztuki gąbki tak aby luźno weszły - np. odstęp między nimi jak i ściankami pojemnika wynosił ok. 0,5 cm (w małym pojemniku np. po lodach można mieć jedną gąbkę natomiast w większych pojemnikach najlepiej uciąć 2 lub 3 sztuki). Gąbki optymalnie powinny mieć grubość 3-6 cm. Hodowlę zalewamy wodą z dojrzałego akwarium. Gąbki mogą pływać w pojemniku, tzn. unosić się na wodzie lub opierać się o dno (wtedy poziom wody powinien być taki, aby gąbki wystawały 2 mm ponad lustro wody). Na środek każdej gąbki sypiemy pokarm dla auloforusa.
Zdjęcie: Michał, Auloforus zbierający się wokół pokarmu na gąbkach.
Hodowle trzymamy w temperaturze pokojowej (19-24°C). Co dwa dni należy wymieniać wodę w hodowli. W tym celu wyciągamy i odciskamy z wody wszystkie trzy gąbki, które następnie kładziemy na pokrywkę. Starą wodę z pojemnika przelewamy przez drobne sitko aby nie usuwać robaków. Następnie wlewamy nową wodę do pojemnika i wkładamy gąbki. Stary pokarm można usunąć i zastąpić go nowym (szczególnie jeżeli pleśnieje). Z sitka wrzucamy odsączone robaki do hodowli oraz uzupełniamy pokarm, który sypiemy na środek gąbki (około pół łyżeczki na każdą gąbkę). Z każdym dniem ilość auloforusa będzie się systematycznie zwiększać. Z czasem będzie go sporo również na spodniej części pokrywki, na ściankach pojemnika oraz na samej gąbce. Łatwo będzie go można ściągać drewnianym nożykiem na sitko, gdzie po jego przepłukaniu można nim w zasadzie od razu skarmiać ryby. Pamiętać jednak należy o systematycznej podmianie wody w hodowli i uzupełnianiu (lub wymianie) pokarmu. Robaki rozmnażają się poprzez podział więc przy zachowaniu odpowiedniej higieny hodowli w zasadzie może się ona bardzo długo utrzymywać.