Nazwa gatunkowa: Caridina longirostris.
Nazwa polska: brak ( w jęz. ang. posiada nazwę handlową "Short Nose Shrimp" - krewetka krótkonosowa). Jest tu pewne zamieszanie... W handlu akwarystycznym nazwa „Short Nose Shrimp” to określenie, które odnosi się do Caridina longirostris w nawiązaniu do całego rodzaju Caridina, gdzie pozostałe krewetki mają na pierwszy rzut oka dłuższe rostrum w stosunku do proporcji ciała. Wyjątkiem jest tzw. „Long Nose Shrimp” jak np. Caridina gracilirostris, która ma ekstremalnie długie i cienkie rostrum. Jednak u C. longirostris charakterystyczna jest również budowa rostrum - jest ono grube i ścięte, przez co przypomina krótki nos. Na tle innych gatunków Caridina - C. longirostris tylko pozornie ma krótsze rostrum – mimo, że samo w sobie nadal jest ono dość długie. Należy również mieć na uwadze, że nazwa handlowa nie zawsze jest równoznaczna nazwie naukowej. W akwarystyce funkcjonuje wiele nieprecyzyjnych nazw handlowych, które są często nadawane na podstawie wyglądu ogólnego lub dla uproszczenia sprzedaży. „Short Nose Shrimp” to bardziej marketingowe określenie, a nie taksonomiczne. Długie rostrum u C. longirostris nie jest ekstremalnie długie - w porównaniu do wspomnianej C. gracilirostris, u której rostrum może być dłuższe niż długość głowy i zakrzywione w bardzo widoczny sposób, mimo to u C. longirostris jest ono relatywnie długie - stąd nazwa łac. longirostris, gdzie longus oznacza długi a rostris - ryjek. Dlatego „longirostris” (długie rostrum) w nazwie naukowej odnosi się do cechy wyróżniającej tą krewetkę w porównaniu do niektórych Caridina, ale niekoniecznie w kontekście wszystkich gatunków z rodzaju.
Odmiany barwne: Caridina longirostris nie posiada wyselekcjonowanych hodowlanych odmian barwnych. W naturalnych populacjach można zaobserwować pewne różnice w ubarwieniu – od przezroczystego po lekko brunatne, żółtawe lub oliwkowe z nieregularnymi ciemniejszymi plamkami i smugami. Niektóre osobniki mogą mieć delikatne prążki lub rozproszone plamki pigmentowe na ciele. Występują także formy o bardziej intensywnym zabarwieniu, jednak nie są one powszechnie spotykane w handlu. Ze względu na dość zmienne i słabo udokumentowane cechy morfologiczne oraz duże rozproszenie geograficzne, podejrzewa się istnienie podgatunków lub lokalnych form barwnych, które mogą nie być jeszcze taksonomicznie wyodrębnione.
Występowanie geograficzne: zamieszkuje rozległe obszary Azji Południowo-Wschodniej, w tym Indonezję, Nową Gwineę, Filipiny oraz inne wyspy regionu Archipelagu Malajskiego.
Wygląd: smukła, delikatna sylwetka typowa dla rodzaju Caridina. Ciało półprzezroczyste do przezroczystego, często z oliwkowym, żółtym lub szarawym odcieniem. Charakterystyczną cechą jest długie, cienkie rostrum, które może być lekko wygięte ku dołowi. Czułki długie, odnóża cienkie, telson wachlarzowaty.
Rozmiar: do 2,5–3 cm.
Długość życia: ok. 1,5 roku w warunkach akwariowych.
Typ środowiska: cieki i zbiorniki wodne o zmiennym zasoleniu – od wód słodkich po delikatnie słonawe (w dolnych biegach rzek, ujściach oraz lagunach). Preferuje spokojne, dobrze natlenione wody z obecnością roślinności i detrytusu. Często występuje w rejonach przybrzeżnych i estuariach.
Wymagane parametry wody: pH 6,2–7,5. Woda miękka do średnio twardej (GH 4–10, KH 1–6). Ze względu na naturalne występowanie w wodach o zmiennym zasoleniu, niektóre populacje lepiej funkcjonują przy niewielkim dodatku soli morskiej.
Temperatura: 22–27°C. Toleruje delikatne zmiany temperatury, jednak źle znosi nagłe skoki oraz długotrwałe wartości powyżej 28°C.
Zalecany minimalny litraż: 25 l dla małej grupy (ok. 10 sztuk). Lepiej funkcjonuje w większych stadach i w zbiornikach o bujnej roślinności.
Zachowanie: łagodne, towarzyskie krewetki, które przeszukują podłoże, rośliny i dekoracje w poszukiwaniu pożywienia. Bardzo spokojne – mogą być trzymane z drobnymi rybami nie wykazującymi agresji. Najlepiej czują się w stadzie.
Dieta: wszystkożerne z przewagą pokarmu roślinnego i biofilmu. Zjadają mikroglony, detrytus, resztki pokarmów. W akwarium należy podawać im wysokiej jakości pokarm dla krewetek, sparzone liście (np. pokrzywa, morwa, szpinak), spirulinę, a także okazjonalnie drobne mrożonki (np. rozwielitka, solowiec). Należy unikać nadmiaru białka zwierzęcego.
Dymorfizm płciowy: samice większe, bardziej masywne z wyraźnym pigmentem i dobrze widocznym „siodełkiem” w przypadku noszenia jaj. Samce smuklejsze, mniejsze, z mniej wyraźnym ubarwieniem.
Rozmnażanie: umiarkowanie trudne. Uważa się, że gatunek może wymagać warunków przejściowych lekko słonawych do przeobrażenia larw. Samica nosi jaja pod odwłokiem przez ok. 3–4 tygodnie. W zależności od populacji i środowiska, wylęg może przebiegać w sposób zbliżony do gatunków o stadium larwalnym – dlatego nie wszystkie młode mogą przeżyć w klasycznym zbiorniku słodkowodnym. Może być konieczne odtworzenie środowiska przejściowego (delikatnie słona woda 2-3 g soli na litr wody) w celu uzyskania większego odchowu.
Uwagi: Caridina longirostris to interesujący, lecz rzadko spotykany w handlu gatunek krewetki, którego wymagania środowiskowe są bardziej złożone niż u popularnych odmian Neocaridina. Zalecany raczej doświadczonym akwarystom. Ze względu na trudności z klasyfikacją i rozmnażaniem, często krewetka ta mylona jest z innymi pokrewnymi gatunkami lub populacjami np. Caridina cf. propinqua, Caridina typus czy Caridina cantonensis. Krzyżowanie z innymi Caridina może być możliwe, ale niepotwierdzone – dlatego w celach hodowlanych należy unikać łączenia jej z innymi gatunkami.