Zdjęcie: Saumya Chakrabarti, Caridina hodgarti.
Nazwa gatunkowa: Caridina hodgarti.
Nazwa polska: brak.
Odmiany barwne: obecnie brak jest oficjalnie potwierdzonych, powszechnie uznanych odmian barwnych tego gatunku w akwarystyce. Caridina hodgarti występuje głównie w naturalnych barwach – od przezroczystości przez odcienie beżu, brązu i koloru zielono-brązowego, często z subtelnymi, ciemniejszymi pasami wzdłuż ciała. Ze względu na niewielką popularność gatunku w akwarystyce hobbystycznej oraz brak intensywnych działań hodowlanych, odmiany barwne nie zostały jeszcze wyselekcjonowane na szerszą skalę. Możliwe jednak, że w przyszłości pojawią się linie hodowlane o bardziej wyrazistych kolorach, jeśli zainteresowanie tym gatunkiem wzrośnie, gdyż gatunek ten ma ku temu spore predyspozycje. W akwarystyce najbardziej porządana forma barwna to ta, która ma najwięcej koloru zielonego i takie głównie selekcjonuje się na handel. W internecie spotkać można również fotografie tych krewetek w kolorystyce żółtej, pomarańczowej i czerwonej, jednak te barwy nie są trwałe i często krewetki te wybarwiają się w tych kolorach z powodu swojej diety, warunków wodnych czy stresu. Istnieją doniesienia, że krewetki, które zostały zakupione jako czerwone po wpuszczeniu do nowego zbiornika przechodzą w barwę brązową, a żółte w zieloną.
Występowanie geograficzne: naturalny zasięg obejmuje Indie, zwłaszcza południowo-wschodni stan Tamil Nadu, w tym rejon gór Nilgiri oraz okolice rzeki Moyar. Gatunek ten występuje w wodach słodkich – głównie w strumieniach, dopływach i mniejszych ciekach wodnych o czystym i dobrze natlenionym środowisku.
Wygląd: ciało smukłe, delikatne i półprzezroczyste z ciemniejszymi pręgami lub cętkami wzdłuż ciała, szczególnie widocznymi u osobników w dobrej kondycji. Czułki długie, odnóża cienkie, rostrum wydłużone (w niektórych krajach z tego względu mówi się na te krewetki - nosorożce, lub rakiety), ogon wachlarzowaty (telson). W warunkach akwariowych mogą wykazywać zmienność koloru zależną od podłoża, oświetlenia oraz pokarmu.
Rozmiar: do 2,5–3 cm.
Długość życia: do 1,5–2 lat w optymalnych warunkach akwariowych.
Typ środowiska: czyste, płytkie, dobrze natlenione strumienie i cieki wodne z kamienistym dnem i liczną roślinnością. Preferuje naturalne kryjówki, takie jak liście, korzenie i mchy. W akwarium należy zapewnić podobne warunki z delikatnym przepływem strumienia wody.
Wymagane parametry wody: pH 6,0–7,5. Woda miękka do średnio twardej (GH 4–10, KH 0–4), dobrze filtrowana, regularnie podmieniana. Gatunek dość wrażliwy na zanieczyszczenia i zmiany parametrów.
Temperatura: 20–26°C. Należy unikać temperatur powyżej 28°C przez dłuższy czas.
Zalecany minimalny litraż: 20–25 l dla małej grupy (minimum 10 sztuk). Lepiej czują się w liczniejszych grupach, w zbiornikach z dużą ilością roślin i mchów wodnych.
Zachowanie: spokojne i towarzyskie krewetki, aktywne głównie przy dnie i na dekoracjach. Przeczesują podłoże w poszukiwaniu resztek pokarmu i biofilmu. Dobrze funkcjonują w akwariach towarzyskich z małymi, nieagresywnymi rybami.
Dieta: wszystkożerna z przewagą pokarmu roślinnego. Chętnie zjadają biofilm, glony, specjalistyczne pokarmy dla krewetek, sparzone liście pokrzywy, morwy i jarmużu, a także niewielkie ilości pokarmów mięsnych (np. rozwielitki, larwy ochotek). Pokarm powinien być podawany w małych ilościach.
Dymorfizm płciowy: samice są masywniejsze, intensywniej wybarwione, często z widocznym „siodełkiem” z jajami. Samce mniejsze, smuklejsze i mniej pigmentowane.
Rozmnażanie: trudne. Samica nosi jaja pod odwłokiem przez ok. 3–4 tygodnie. Wylęg odbywa się w formie w pełni rozwiniętych młodych. Do skutecznego rozmnażania wymagane są stabilne parametry i wysokiej jakości woda.
Uwagi: Caridina hodgarti to rzadko spotykany gatunek w akwarystyce i dosyć trudny w utrzymaniu dlatego polecany jest tylko doświadczonym akwarystom krewetkarzom.