Zdjęcie: Javier Sánchez @CoralSoul / redseafish.com, Dendrophyllia ramea.
Nazwa gatunkowa: rodzaj Dendrophylia szereguje około 30 gatunków. W akwarystyce spotyka się osobniki pod zbiorczą nazwą Dendrophyllia sp. W warunkach domowych niemożliwe jest dokładne rozpoznanie gatunkowe. Jednakże w USA dosyć popularna jest prawdopodobnie odłowiona przez akwarystów amerykańskich z wód Kalifornijskich Dendrophyllia californica. Natomiast z Południowo-Wschodniej Azji (Indonezja, Filipiny i Australia) może pochodzić nawet kilka trudnych do ustalenia gatunków. Ciekawostką jest również fakt, że w Morzu Śródziemnym również występuje pewna Dendrophyllia - D. ramea. Jednakże większe kolonie tego gatunku żyją w Morzu Czerwonym i wzdłuż wschodniego wybrzeża Afryki.
Nazwa polska: brak - zwykle używa się spolszczonych nazw.
Występowanie geograficzne: zobacz "Nazwa gatunkowa".
Ogólna charakterystyka: bardzo rzadki w akwariach koralowiec niefotosyntezujący typu LPS.
Opis: korale te tworzą maczugowato-palczaste szkielety z dużymi polipami, wyglądającymi jak kwiaty słonecznika. Polipy znajdują się w kamiennych kubkach, z których się wysuwają i pompują. Polipy u gatunku D.ramea są jasnożółte, u D.californica pomarańczowe lub różowo-pomarańczowe, gatunki z Azji Południowo-Wschodniej są zwykle ciemno-żółte (podział ten jednak nie jest pewnikiem). Ponadto czym głębiej bytują te koralowce tym są mniej wybarwione polipy - wpływ na to ma być może bardziej uboga dieta oraz temperatura w niższych partiach wody.
Zdjęcie: Joi Ito, Dendrophyllia cribrosa, maczugowaty szkielet ze schowanymi polpiami, CC BY 2.0
Rozmiar: w zależności od danego gatunku - np. D.ramea do 1 m. wysokości, D.californica do 60 cm, gatunki z Azji Południowo-Wschodniej zwykle 50-100 cm.
Wymagania: ogólne parametry wody takie jak w przypadku innych koralowców, z tym że zwierzęta te wytrzymują niższe temperatury - zalecana 22-25°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 7,9-8,4. Koralowiec jest raczej mało wymagający w odniesieniu do innych koralowców z grupy LPS. Preferuje średnią lub słabą cyrkulację wody. Dobrze się czuje w osłoniętych miejscach. D.ramea spokojnie bytuje w wodzie o temp. 20°C.
Tempo wzrostu: średnie / wolne (w odniesieniu do korali typu LPS).
Stopień trudności utrzymania: średni.
Odżywianie: korale te odżywiają się poprzez wyciąganie substancji odżywczych z wody i zawiesin oraz pozyskiwanie - chwytanie drobnego zooplanktonu za pomocą macek. Nie posiadają zooksanteli - więc nie odżywiają się dodatkowo za pomocą światła. Dlatego wskazane jest systematyczne dokarmianie. Pokarm należy dozować do zbiornika przy wyłączonym odpieniaczu i filtrach (wystarczający czas karmienia to ok. 20. Jako pożywienie można stosować zawiesinę z zooplanktonu, rozwielitkę Moina, drobnego solowca.
Rozmnażanie: korale te w akwariach rozmnaża się sztucznie poprzez mechaniczny podział - odcięcie twardego kielicha z polipem tuż przy podstawie i przyklejenie go do twardej powierzchni np. klejem cyjano-akrylowym. Po odpowiednim podzieleniu takiego korala na osobne części otrzymuje się więcej osobników, które odtąd mogą żyć własnym życiem po przyklejeniu np. do skałki lub podstawki. Jednak w takim przypadku koralowiec przeznaczony do podziału na szczepki musi być w znakomitej kondycji.
W naturze występują okresy tarła, w których koralowce masowo przystępują do rozrodu. Z połączenia komórek męskich i żeńskich powstają zarodki (planule), które po pewnym czasie przestają żyć planktonicznie w toni wodnej i osiedlają się na twardych powierzchniach przekształcając się stopniowo w docelową postać koralowca.
Uwagi: koralowce te są mało popularne w akwarystyce - również z powodu takiego, że preferują nieco zimniejszą wodę. Szkoda, bo maczugowaty gatunek D.californica ma spory potencjał, jednakże nie jest w żaden sposób eksportowany z Kalifornii w kierunku Europy.