Nazwa gatunkowa: Pethia gelius. W literaturze i handlu akwarystycznym spotykane są również nazwy Barbus gelius lub Puntius gelius.
Nazwa polska: brzanka złocista.
Występowanie geograficzne: Azja Południowa - Indie, Bangladesz, Nepal.
Wygląd: ciało niewielkie, lekko bocznie spłaszczone, z zaokrągloną linią brzucha. Podstawowe ubarwienie złociste do srebrzystego z delikatnym metalicznym połyskiem. Wzdłuż ciała biegnie ciemna linia boczna zakończona wyraźną plamką przy nasadzie ogona. Płetwy przezroczyste lub lekko żółtawe, czasem z czerwonawym nalotem. Oczy duże, wyraźnie widoczne. Niektóre odmiany mają lekko zarysowane plamy na tułowiu a niektóre wyraźne. Plam tych może być kilka od 2 do 7.
Rozmiar: do 4–5 cm długości całkowitej.
Długość życia: zazwyczaj 3–4 lata.
Typ środowiska: spokojne wody z dużą ilością roślinności, często płytkie, dobrze nasłonecznione zbiorniki z podłożem mulistym lub piaszczystym. Zazwyczaj są to wolno płynące rzeki, strumienie i kanały, a także zalewiska i jeziora w rejonach nizinnych, często w wodach o dużym udziale roślinności podwodnej.
Wystrój zbiornika: akwarium z roślinami pływającymi i gęsto zarośniętymi bokami. Zalecane jasne podłoże, korzenie i kryjówki. Oświetlenie umiarkowane. Akwarium powinno być stabilnie przykryte – ryby mogą wyskakiwać.
Wymagane parametry wody: pH 6,0–7,5; woda miękka do średniotwardej (GH 4–12).
Temperatura: 22–28°C.
Zalecany minimalny litraż: 60 l dla grupy minimum 6–8 osobników. Gatunek stadny, najlepiej czuje się w większym towarzystwie własnego gatunku.
Zachowanie: spokojna i towarzyska ryba. Nadaje się do akwarium wielogatunkowego z innymi łagodnymi rybami o podobnych wymaganiach. Przebywa głównie w środkowych i dolnych partiach wody. Samce mogą przejawiać łagodną rywalizację w okresie godowym.
Dieta: wszystkożerna, w naturze żywi się drobnym zooplanktonem, owadami, glonami. W akwarium chętnie przyjmuje drobne pokarmy suche, mrożone i żywe – np. larwy ochotki, rozwielitki, oczliki. Warto uzupełniać dietę o pokarm roślinny (spirulina, sparzone warzywa).
Dymorfizm płciowy: samice większe, pełniejsze w partii brzusznej, o nieco bledszym ubarwieniu. Samce smuklejsze, intensywniej ubarwione, szczególnie w okresie tarła.
Rozmnażanie: możliwe w akwarium, ale wymagane są odpowiednie warunki. Tarło grupowe – najlepiej 1 samica na 2–3 samce. Należy przygotować akwarium tarliskowe (ok. 30–40 l) z drobnolistnymi roślinami i siatką zabezpieczającą ikrę przed zjedzeniem lub mchami na dnie. Ikrę składana jest wśród roślin, w liczbie od kilkudziesięciu do 100 jaj. Rodzice powinni być odłowieni po tarle. Wylęg po 24–36 godzinach, narybek zaczyna żerować po kolejnych 3–4 dniach – należy podawać zawiesinę pokarmową dla narybku i wylęg solowca.
Uwagi: Puntius gelius to wdzięczny, ale mało popularny gatunek akwariowy, często niedoceniany ze względu na niewielkie rozmiary i delikatne ubarwienie. Idealny do spokojnych zbiorników biotopowych z Azji Południowej. Nie powinien być łączony z agresywnymi lub zbyt dużymi rybami, które mogą go stresować lub atakować.