Martwica płetw w większości przypadków ma podłoża bakteryjne (rzadziej grzybiczne). Często występuje w akwariach zaniedbanych i nie czyszczonych. Niekiedy może być zawleczona również do prawidłowo utrzymywanych zbiorników. Jednak w tym wypadku u ryb zdrowo odżywionych i w dobrej kondycji będzie ona mieć znacznie mniejszy zakres.

W chorobie martwiczej płetwy bieleją na końcach i powoli się "wytracają". Nie leczona martwica może doprowadzić do całkowitego zniszczenia płetw. U słabszych osobników może postępować również na tułowiu. Wówczas pojawiają się białe ogniska chorobowe na ciele. Leczenie w początkowym stadium (na płetwach) z reguły przynosi dobre rezultaty natomiast leczenie ognisk martwicy z ciała jest dosyć trudne do wyleczenia ale możliwe. Niekiedy martwica może się wdać w rany spowodowane przez uszkodzenia mechaniczne. W przypadku zauważenia objawów należy zdezynfekować wodę w zbiorniku np. nadmanganianem potasu i po kilku godzinach zrobić podmianę. Rybę z zainfekowaną płetwą można odłowić do kąpieli leczniczej w wodzie z dodatkiem leku antybakteryjnego. Jednak najlepsze rezultaty daje odcięcie ognisk martwicy z płetw nożyczkami (wraz z zainfekowanym fragmentem płetwy) - czynność tę należy wykonać szybko i sprawnie w ciągu najwyżej 10 sekund (poza wodą). W przypadku braku doświadczenia - czynność tą najlepiej powierzyć specjaliście, ponieważ odcinaniu mogą podlegać tylko te części płetw, które odrastają. Absolutnie nie można wycinać części płetw nie podlegających regeneracji (tzw. macierzy). Natomiast na ciele najlepiej miejsca z martwicą jest przetrzeć delikatnie wacikiem nasączonym lekiem (również po odłowieniu ryby). Zarówno podczas użycia wacika (w formie pałeczki) jak i nożyczek rybę również należy poddać kąpieli antybakteryjnej w osobnym naczyniu. Do leczenia ran natomiast przydatna jest jodyna, riwanol itp.

Tekst: "Pazur" Kowalski

Uwaga: w tekście nie ma zamieszczonego dawkowania leków, ponieważ każdy gatunek ma inną tolerancję na dany lek, który w zbyt dużym stężeniu jest tak naprawdę trucizną. Delikatne gatunki jak np. niektóre pielęgniczki amerykańskie wymagają mniejszego dawkowania w przeciwieństwie do ryb bardziej odpornych jak np. gupiki. Po za tym inne dawkowanie stosuje się dla ryb małych, inne dla średnich i jeszcze inne dla dużych. Nie można również stosować takich samych stężeń leków dla ryb dorosłych i młodych, a zwłaszcza narybku. Dlatego informacje na temat stosowania jak i dawkowania konkretnych leków należy zasięgnąć u weterynarza lub z ulotki dołączonej do danego leku.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.