Żabnica 345

Zdjęcie: Konoba Grispolis, okaz złowiony na wodach Czarnogóry (Adriatyk) dla restauracji Grispolis.

O tym, że niektóre organizmy mogą zaskakiwać - chyba nikogo nie trzeba przekonywać. Nie inaczej jest z żabnicą, morską rybą z głębin, która potrafi zaskoczyć nawet nas akwarystów i to nie tylko swoim wyglądem.

Gatunek Lophius piscatorius to mieszkaniec słonych wód Północnego Atlantyku oraz jego akwenów przynależnych jak Morze Norweskie, Morze Północne oraz Morze Śródziemne. Ryba ta bywa sporadycznie również zauważana w Morzu Czarnym i Zachodnim Bałtyku na wodach duńskich (u polskich wybrzeży nie występuje ze względu na zbyt niskie zasolenie wody). Jej pierwszego opisu naukowego dokonał Karol Linneusz w 1758 roku. Zatem ryba jest znana już od dość dawna.

Zobacz także:

Opis biograficzny Karola Linneusza (kliknij, aby przejść)

Żabnice żyją na dnie na głębokościach 18-550 m. ale ich tarło odbywa na głębokości około 2000 m. Ryba ta jest brzydka i można powiedzieć, że jej specyficzny wygląd z pewnością mógłby być inspiracją do wykorzystywania jej wizerunku do filmów z gatunku horrorów. W niektórych miejscach ryby te nazywane są diabłami morskimi. To określenie również wiele nam mówi o ich wyglądzie. Żabnice mają wielką paszczę usianą sporą liczbą gęsto rozmieszczonych zębów. Kształt ich pyska stwarza wrażenie jakby ryba ta szyderczo się uśmiechała. Jednocześnie nie jest to mały gatunek, gdyż dorosłe osobniki osiągają do 180-200 cm długości z wagą około 50 kg.

Żabnica 346

Zdjęcie: J. Č. - okaz wyłowiony w okolicach Splitu (Chorwacja) o wadze 21 kg.

 

Polska nazwa - żabnica związana jest z charakterystycznym kształtem tej ryby przypominającym kijankę. Dodatkowo zarys dużej głowy przynosi na myśl skojarzenia z ropuchą. Ten typowy samotnik wtapia się w podłoże i z tego względu ciężko go zauważyć na dnie. Żabnica zaskakuje również pod kątem poruszania się. Mimo posiadania płetw w zasadzie nie pływa a jedynie pełza po dnie odpychając się od podłoża silnymi piersiowymi płetwami krocznymi, które bardziej przypominają łapy. Ryba najczęściej zagrzebuje się w piasku i czeka na swoją ofiarę używając wabika, którym jest długi wyrostek na głowie zakończony rodzajem pędzelka. Machając takim wabiem zwraca uwagę mniejszych ryb, które zachęcone łatwą zdobyczą podpływają w okolice zakamuflowanej paszczy żabnicy. Wtedy następuje szybki atak kończący się pożarciem.

Również zaskakujący jest smak mięsa tej ryby. W krajach śródziemnomorskich jak np. we Francji, Chorwacji czy Albanii ryby te są bardzo cenione i uważane za przysmak. Ich mięso nie przypomina w smaku mięsa typowych ryb morskich. Konsumenci twierdzą, że smakiem bardziej odpowiada mięsu delikatnego kurczaka.

Żabnicy niestety grozi przełowienie. Stosuje się tutaj metodę połowu dennego - głównie włokową lub haczykową. Zbyt duża eksploatacja tego gatunku spowodowała, że w Morzu Śródziemnym w zasadzie bardzo ciężko jest złapać osobniki większe niż 25 kg. Tymczasem w miejscach gdzie ryby te są mniej popularne na stołach, jak np. w Norwegii czy Kanadzie populacje tego gatunku są w miarę stabilne. Dobry program ochrony tego gatunku wprowadziła Norwegia, kiedy to w miesiące rozrodcze tych ryb obowiązuje całkowity zakaz ich połowów. Spowodowało to nawet nieznaczne podniesienie populacji tych organizmów. Na koniec należy dodać jeszcze, że w Afryce Północnej u jej atlantyckich wybrzeży (Maroko, Wyspy Kanaryjskie) występuje bardzo podobny gatunek żabnicy afrykańskiej - Lophius budegassa, różnicą się nieco wielkością (mniejszy), ubarwieniem i krótszymi promieniami na lini grzbietu.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.