Nazwa gatunkowa: Notropis chrosomus.
Nazwa polska: błyszczek tęczowy (nazwa prawdopodobnie handlowa).
Występowanie geograficzne: Ameryka Północna, południowo-wschodnie stany USA (Georgia, Alabama, Tenessee).
Wygląd: tułów podłużny, głowa mała. Ciało w kolorze srebrzystym lub miedzianym, podbrzusze jasne, prze środek tułowia przebiega neonowa cienka linia w kolorze pomarańczowym. Nad tą linią znajdują się rozmieszczone w linii poziomej połyskujące na turkusowo plamki. Głowa srebro-błękitna, płetwy przezroczyste lub przybarwione błękitem i żółcią. Najbardziej jaskrawe kolory ryby posiadają w okresie tarła. Niektóre populacje mogą mieć tułów barwy łososiowej lub ciemnobordowej.
Przeciętny rozmiar: do 7,5 cm w naturze, w akwariach do 5 cm.
Długość życia: 2,5 roku.
Typ środowiska: strumienie, małe i średnie rzeki.
Wystrój zbiornika: dno żwirowe, wymaga dużo miejsca do pływania, mile widziane są kamienie w niezbyt dużej ilości - np. zaokrąglone otoczaki, rośliny - zaleca się niskie i niezbyt ekspansywne (także mchy), tafla wody odsłonięta, oświetlenie umiarkowane.
Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6,8-8, optymalne pH 7-7,6, twardość GH 12-18.
Temperatura wody: optymalnie 16-24°C, okresowo znosi w akwariach zakres 14-26°C. Gatunek nie wymaga ogrzewanych akwariów i w okresie zimowym dobrze sobie radzi w stałej chłodniejszej temperaturze np. 16-19°C.
Zalecany minimalny litraż: 120 l. (gatunek preferuje dłuższe akwaria np. minimalnie 100-120 cm).
Zachowanie: ryby spokojne i towarzyskie ale ruchliwe. Należy trzymać je w grupie (minimum 10-12 osobników). Lubią wyczuwalny ruch wody. Akwarium powinno być przykryte gdyż są to ryby skoczne.
Dieta: wszystkożerne - można podawać drobne bezkręgowce (żywe lub mrożone) np. rozwielitkę, solowca, larwę wodzienia, oczlika itp. Ryby zjadają również delikatne rośliny i glony (zaleca się podawanie spiruliny). Dobrze pobierają również pokarmy sztuczne, w tym suche. Jednak nie powinny one stanowić więcej niż 1/3 ich diety.
Dymorfizm płciowy: samce bardziej smukłe i bardziej wybarwione. W okresie tarła samce posiadają jeszcze bardziej intensywne kolory neonowe, natomiast samice są wówczas pełniejsze w partiach brzusznych (z powodu produkcji ikry).
Rozmnażanie: możliwe w akwariach, aczkolwiek trudny w odchowaniu jest sam narybek dlatego ryby te trzymają dosyć wysoką cenę. Najlepiej się mnożą w jedno gatunkowych oczkach wodnych.
Tarło w naturze odbywa się wiosną. Kluczem do odbycia wydajnego tarła w akwariach jest wcześniejsze przezimowanie ryb w temp. ok. 16°C. Rozród należy przeprowadzać w oddzielnym zbiorniku tarliskowym (np. 50 l.) w haremie 1+2 lub w parze w wodzie o temp. 20-21°C (można również mnożyć grupowo w układzie 3 samce i 3 samice). Dno należy wysypać żwirem (najlepiej grubym), boczne szyby obsadzić roślinami (np. kryptokorynami lub strzałką wodną) tak aby stworzyć odizolowaną przestrzeń. Światło powinno być stłumione i punktowe. Na taflę można położyć kilka roślin pływających. Okres godowy powinien być wcześniej połączony z odpowiednią dobrą i obfitą dietą. W trakcie tarła samiec na początku gania uporczywie samicę. Do aktu dochodzi z reguły nad podłożem. Ikra opada na dno. W trakcie kilku godzin dochodzi do kilku zbliżeń. W ciągu jednego dnia dorodna samica składa 60-70 jaj. Tarlaki wyjadają ikrę, więc po tarle należy je odłowić z akwarium. Spora ilość ikry powinna jednak przetrwać w mchu wodnym i żwirze. W tym czasie należy podnieść temperaturę wody do 24°C. Po wylęgnięciu (po czterech dobach) młode są bardzo małe. Po absorbcji woreczka żółtkowego (po kolejnych pięciu dobach) narybek żywi się na początku pierwotniakami, później należy mu podawać drobniutki wylęg solowca.
Uwagi: brak.