Zdjęcie: Bastian RC, Cynotilapia zebroides, samiec.

Nazwa gatunkowa: Cynotilapia spp.

W zasadzie w akwarystyce występują trzy gatunki: Cynotilapia zebroides, Cynotilapia afra, Cynotilapia axelrodi. Jednak trwają spory co do ostatecznej systematyki - np. niektórzy badacze zaliczają C. afra do C. zebroides. Istnieją spory naukowe także odnośnie odmian barwnych. Np. Cynotilapia sp. Hara także bywa spornie zaliczana do wszystkich trzech wyżej wymienionych taksonów.

Zdjęcie: Tomek Tomek, Cynotilapia afra, samiec.

Zdjęcie: Szymon Wyrwa, Cynotilapia sp. Hara.

Zdjęcie: Szymon Wyrwa, Cynotilapia sp. Hara.

Nazwa polska: brak.

Występowanie geograficzne: w Jeziorze Malawi.

Wygląd: różni się nieco w ubarwieniu w zależności od gatunku oraz lokalnej odmiany nazwanej zwykle od miejsca pierwszego odłowu. Przykładowo Cynotilapia zebroides posiada kilkanaście odmian barwnych - np. Chewere, Chinuni, Chitande, Chuanga, Likoma, Lumbila, Lundu, Lupingu, Mbenji, Metangula, Minos Reef, Msobo, Ndumbi, Njambe, Nkhata Bay i Nkolongwe. Najbardziej powszechna forma jest stalowo-błękitna i posiada ciemne (granatowo-fioletowe pionowe pasy na tułowiu. Przy czym głowa jest nieco jaśniejsza niż tylna część ciała. Cynotilapia afra posiada ciemnogranatowe pionowe pasy na tułowiu stalowo-błękitnym ale jej grzbiet jest żółtawy. Natomiast Cynotilapia axelrodi jest stalowo-błękitna a jej pionowe pasy są w kolorze szarym i zanikają w tylnej części tułowia. Na uwagę również zasługuje także nieco podobna do niej Cynotilapia sp. Hara. Wszystkie powyższe opisy dotyczą samców. Samice mają dosyć skromne ubarwienie - zwykle srebrzyste ze słabo zaznaczonymi, rozmytymi pionowymi pasami na tułowiu.

Zdjęcie: El Bian, Cynotilapia axelrodi.

Rozmiar: w zależności od gatunku i odmiany: samiec 11-13 cm, samica 8,5-10 cm.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: strefa przejściowa (skalisto-piaszczysta) lub strefa skalista.

Wymagane parametry wody: woda twarda, zalecane pH 8-8,5.

Temperatura: 24-27°C.

Zalecany minimalny litraż: 240 l. (minimalna powierzchnia dna zbiornika 120x40 cm).

Zachowanie: gatunki o średnim poziomie agresywności, terytorialne. Ryby należy trzymać z przewagą samic w układzie (1+4, 1+5 lub 1+6).

Dieta: mięsożerne (90% diety). W akwariach bez problemu pobierają pokarmy sztuczne w postaci płatków i granulatów. Wskazane podawanie mrożonek (szklarka, solowiec, kryl, lasonogi, larwa komara). Pozostałe 10% diety powinny stanowić glony - np. spirulina i chlorella.

Dymorfizm płciowy: występują różnice w wielkości (samce nieco większe), różnice w ubarwieniu (samce kolorowe, samice ubogo wybarwione), różnice w zachowaniu.

Rozmnażanie: do tarła dochodzi regularnie w akwariach. W jego trakcie samica składa partiami jaja na kamieniu, które samiec od razu zapładnia. Następnie samica natychmiast zbiera ikrę do pyska i ją inkubuje przez okres ok. 20 dni (długość czasu jest zależna od wielu czynników - m.in. od temperatury wody). Po wypuszczeniu wylęgu można go skarmiać dobrze rozdrobnionym pokarmem suchym.

Uwagi: problemy z identyfikacją i przynależnością gatunkową poszczególnych odmian - patrz "Nazwa gatunkowa".