Briareum sp 1039

Zdjęcie: Kyle Martin, Briareum sp.

Briareum 534

Briareum sp.

Pachyclavularia violacea 102

Zdjęcie: Charles Edward King, Pachyclavularia violacea.
 
Quentin Diss
 
Zdjęcie: Quentin Diss, Pachyclavularia sp.
Pachyclavularia sp 559
 
Zdjęcie: Bartosz Cz, Pachyclavularia sp.
 
Nazwa rodzajowa / nazwy gatunkowe: rodzaj Pachyclavularia jest często mylony z rodzajem Briareum w akwarystyce ze względu na podobieństwo i bliskie pokrewieństwo. Prawdopodobnie najczęściej mylone ze sobą są trzy konkretne gatunki - Briareum violaceum, Pachyclavularia viridis i Pachyclavularia violacea. Być może są jeszcze inne gatunki na rynku akwarystycznym, nie do końca określone naukowo, które również wprowadzają dodatkowe komplikacje w oznaczaniu. Ciężko tutaj stwierdzić jak dokładnie jest ponieważ rodzaj Briareum jest dość słabo poznany a wiele egzemplarzy trafiło na rynek akwarystyczny zanim zajęła się nim nauka. Ponadto niektóre środowiska naukowe nie traktują Pachyclavularia violacea jako osobnego gatunku ale jako synonim nieznanego gatunku Pachyclavularia sp. lub Briareum sp.
 

Nazwa polska: brak - zwykle używa się spolszczenia - pachyklawularia / briareum.

Ogólna charakterystyka: pospolite korale miękkie.

Występowanie geograficzne: Indo-Pacyfik.

Opis: są to szeroko dostępne pospolite koralowce akwariowe rosnące połaciowo. Wszystkie trzy gatunki korali tworzą piękne trawniki w akwariach morskich. Nitkowate polipy bardzo efektownie falują w wodzie. Polipy mają budową gwiaździstą - co lepiej jest uwydatnione u rodzaju Pachyclavularia, którą często określa się jako "Green Star Polyps" - forma gwiazdy wraz ze środkowym dyskiem polipa (zwykle białym) jest lepiej uwydatniona i zauważalna niz u rodzaju Briarum.

Nie są to korale toksyczne, polipy nie mają charakteru parzącego. Najciekawiej korale te prezentują się na skale o kształcie kulistym, tworząc okrągłą kępę. Najbardziej cenione odmiany mają soczyście zielone polipy. Najbardziej pospolite są jednak odmiany o kolorze różowo-cielistym lub fioletowym.

Rozmiar: w akwariach nitki polipów mają zwykle do 2 cm długości. Połaciowo koralowiec może zajmować obszar o średnicy 60-80 cm.

Wymagania: są to korale mało wymagające i szybko się rozrastające. Tolerują niewielką obecność organiki w wodzie - lekko podwyższone wartości azotanów i fosforanów. Ogólne parametry wody powinny być mnie więcej takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 22-28°C, optymalne zasolenie 30-36‰, pH 7,9-8,4. Koralowce te lubią umiarkowany lub umiarkowanie silny strumień wody i silne oświetlenie ale rosną również w umiarkowanym (wolniej). 

Tempo wzrostu: umiarkowanie szybkie / szybkie.

Stopień trudności utrzymania: umiarkowanie łatwy w uprawie. Jednakże przy wprowadzaniu do nowego zbiornika dosyć długo się aklimatyzuje. Przyzwyczajanie do nowych warunków wodnych może trwać u niego do kilku dni. 

Odżywianie: korale te odżywiają się wyciągając substancje odżywcze z wody (organikę), nie wymagają dokarmiania - mimo to można wspomagać je żywieniowo zielonym fitoplanktonem - raz w tygodniu (karmić przy wyłączonym odpieniaczu i filtrach przez okres 25-40 minut). Korale te żywią się również poprzez zooksantele - glony symbiotyczne, które produkują substancje odżywcze wewnątrz tkanek korala dlatego tylko w mocnym świetle ładnie się wybarwiają i pięknie fotosyntezują w świetle aktynicznym. 

Rozmnażanie: w akwariach koralowce te potrafią w rzadkich przypadkach przystępować do rozrodu płciowego. Wówczas produkują gamety męskie i żeńskie (czerwone kuleczki i biały pył), wówczas znacznie pogarsza się woda w akwarium - akwaryści donosili, że wtedy mogą podać nawet skorupiaki - krewetki i małe kraby. W takiej sytuacji należy wykonywać szybkie i częste podmiany wody. W naturze np. Clavularia viridis rozmnaża się poprzez produkcję gamet (komórek rozrodczych żeńskich i męskich) w okresie listopada, gdy wszystkie kolonie masowo przystępują do rozrodu (ma to miejsce między 22 a 24 dniem po pełni księżyca). Korale te można sztucznie namnażać także poprzez mechaniczny podział tzw. szczepki - wystarczy odciąć kawałek korala, osuszyć miejsce cięcia i przykleić klejem do suchej skałki. Już po kilku dniach zwykle koral przyrasta na stałe i zaczyna żyć swoim własnym życiem. 

Uwagi: dosyć tani i ogólno dostępne korale szczególnie polecane osobom początkującym. Aby się zbytnio nie rozprzestrzeniały w zbiorniku należy wyznaczać im do uprawy osobne, odseparowane skałki. Wymienione gatunki mogą rosnąć także na pionowych powierzchniach, np. na tylnej szybie tworząc żywe tło.

Wszystkie wymienione w powyższym opisie gatunki mają podobną charakterystykę i wymagania. Często są one ze sobą mylone i bywa że nazewnictwo jest błędnie stosowane zamiennie (patrz "Nazwy rodzajowe / nazwy gatunkowe"). Dopóki nie będzie porządku w taksonomii, niektóre środowiska akwarystyczne postulują aby obecnie rozgraniczać oba rodzaje po wyglądzie polipów. W myśl tej teorii zakłada się, że Briareum ma polipy głównie w formie krótkich i grubych nitek, ustawionych w jednym kierunku w prądzie wodnym jak "trawa na murawie". Natomiast postuluje się, żeby Pachclavularię oznaczać po dłuższych, cieńszych i rzadziej rozmieszczonych nitkach, nie poddających się tak łatwo nurtowi wody (często układają się one w łukowate nitki). Nie do końca wiadomo - czy takie rozgraniczanie obu rodzajów przez akwarystów jest zasadne.

Clavularia i Briareum 589

Zdjęcie: Tomek Adamczyk, Briareum sp. u góry, Pachyclavularia sp. u dołu, podział według kryteriów akwarystycznych

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.