Rhodactis 666

Zdjęcie: Artur Janowski, Rhodactis inchoata.

Rhodactis 1

 Zdjęcie: Robert Kupisz , Rhodactis sp.
 
Nazwa rodzajowa / nazwa gatunkowa: Rodzaj Rhodactis grupuje kilka gatunków, jednak najczęściej spotykanym w akwariach jest Rhodactis ichoata, który występuje w Indo-Pacyfiku w licznych odmianach. Na Polinezji i Mikronezji dominuje gatunek Rhodactis howesii, który najliczniej znajduje się w okolicach Samoa. Ten gatunek występuje masowo na wyspach wulkanicznych, gdzie istnieje spora podaż żelaza do wód z magmy wulkanicznej. Szczególnie często kolonizuje elementy blaszane, kotwice, wraki statków, stalowe liny cumownicze.
W akwariach spotyka się także Rhodactis indosinensis (rodaktis włosowaty).
 
Rhodactis indosinensis 1
 
Zdjęcie: Adrian Zwierzychowski, Rhodactis indosinensis.

Nazwa polska: potocznie używa się nazwy spolszczonej - rodaktis.

Występowanie geograficzne: w zależności od gatunku - ciepłe wody Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku. 

Ogólna charakterystyka: pospolity w akwariach koralowiec miękki należący do grzybowieńców.

Opis: kształt okrągły - dyskowaty, talerzowaty ale zwykle lekko nieregularny. Brzegi dysku z reguły są lekko postrzępione, polipy grudkowate (na dysku). Po środku talerza znajduje się otwór gębowy - lekko wypukły. Pokrojem koral przypomina grzyba o dużym kapeluszu i małej, krótkiej stopie. Kapelusz jest zwykle grudkowaty. Nieco inaczej wygląda Rhodactis indosinensis (rodaktis włosowaty), który często mylony bywa z Ricordeą. Ma on podłużne krótkie macki, nieco dłuższe na obrzeżach swojego dysku.

Rhodactisy są koralami szeroko dostępnymi w akwarystyce i relatywnie tanimi - zwłaszcza odmiany o mniej ciekawej kolorystyce. Dzikie rhodactisy są mało atrakcyjne wizualnie i rosną nieco mniejsze. Rhodactisy mają kolorystykę rozmaitą - te najbardziej cenione posiadają barwy fioletowe, zielone, bordowe, czerwone, niebieskie. Natomiast te najtańsze są zwykle brązowe lub beżowe, czasem różowe i jedynie połyskują refleksami. Korale te mogą mieć różne wzory - plamki, wzory pierścieniowe, moro. Dyski są pootwierane głównie w dzień gdy korale są aktywne, natomiast na noc stają się zwiotczałe. Wraz z wykryciem promieni słonecznych ponownie się pompują. Dobrze odżywione i dokarmiane produkują śluz, który jest wyrzucany przez otwór gębowo-wydalniczy (są to produkty przemiany materii). Uwaga - rhodactisy mają słabo parzące właściwości i są w stanie uruchomić procesy parzenia chemicznego gdy poczują się zagrożone w swoim otoczeniu przez inne gatunki korali.

Rozmiar: w akwariach Rhodactis ichoata przeważnie osiąga 4-8 cm średnicy. W akwariach największe rhodactisy mogą osiągać w dobrych warunkach nawet 13-14 cm średnicy.

Wymagania: korale to lubią wodę lekko bogatą w składniki odżywcze (organikę) - czyli nieznacznie podwyższone wartości azotanów i fosforanów. W wodzie o idealnych parametrach rafowych także rosną dosyć dobrze. Ogólne parametry wody takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 23-27°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,1-8,4, nurt wody słaby. Koralowiec jest średnio lub mało wymagający jeżeli chodzi o warunki wodne i dlatego polecany jest początkującym akwarystom morskim. Rhodactisy preferują słabe lub umiarkowane oświetlenie. 

Tempo wzrostu: średnie.

Stopień trudności utrzymania: łatwy w uprawie. 

Odżywianie: korale te odżywiają się głównie "nawachlowując" wodę bogatą w zawiesinę i cząstki organiczne do otworu gębowego. Zwierzęta te są wszystkożerne - drobny zooplankton, fitoplankton, zawiesina organiczna, sztuczne fluidy itp. Można je dokarmiać dla lepszej kondycji 2-3 razy w tygodniu grubszym pokarmem mięsnym (lasonogi, rozwielitka, wodzień, małe solowce). Warto czasem w okolice mordki wrzucić jakiś grubszy kawałek pokarmu. Wówczas koral powoli się zwinie w kulkę wyczuwając pokarm i przesunie kawałek pokarmu w kierunku otworu gębowego po czym ponownie się rozprostuje. Takie dokarmianie pozwoli na szybszy wzrost tych koralowców. Rhodactisy są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się one dzięki światłu - jednak ten typ odżywiania ma u tych korali mniejsze znaczenie.

Rozmnażanie: płciowe (planule), przez naturalny podział i przez mechaniczną fragmentację. W akwariach koralowiec w dobrych warunkach potrafi się dzielić, rozsiewać i przesuwać obszarowo swój zasięg zajmując nowe miejsca na skałach. Rhodactisy w naturze potrafią tworzyć połaciowe zbiorowiska kolonijne. Jednak w akwarystyce najczęściej rozmnaża się je przez mechaniczny podział. Można odciąć kawałek kapelusza, który wystarczy przytwierdzić do skałki klejem. W ten sposób mamy szansę (ok. 25% sukcesu) na uformowanie się ze szczepki nowego osobnika. Specjaliści zalecają podział kapelusza na dwie równe symetryczne części, tnąc przez otwór gębowy. Wówczas szansa na uformowanie się nowego osobnika wynosi ok. 50-60% o ile matecznik jest w dobrej kondycji. Z obciętego matecznika z czasem regeneruje się cały koral.

Uwagi: Rhodactisy są czasem mylone przez laików z blisko spokrewnionymi koralowcami z rodzaju Ricordea i Discosoma. Gatunek Rhodactis howesii, jest silnie toksyczny - zaleca się używanie podczas prac przy koralu środki ochronne - rękawice gumowe, gogle, maseczkę ochronna na twarz. Profilaktycznie lepiej takie środki używać także przy wszystkich Rhodactisach.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.