Nazwa polska: potocznie używa się nazwy spolszczonej - rikordea, rikordia.
Występowanie geograficzne: Ricordea florida zamieszkuje Zatokę Meksykańską, Morze Karaibskie oraz północne wybrzeża Brazylii w Ameryce Południowej. Natomiast Ricordea yuma jest gatunkiem zamieszkującym Indo-Pacyfik.
Ogólna charakterystyka: pospolity w akwariach koralowiec miękki należący do grzybowieńców.
Opis: kształt okrągły - dyskowaty, talerzowaty o koralikowatej strukturze. Korale na dyskach posiadają liczne kuleczki (koraliki). Po środku talerza znajduje się otwór gębowy - lekko wypukły. Pokrojem koral przypomina grzyba o dużym kapeluszu i małej, krótkiej stopie. Oba gatunki są do siebie podobne, jednak Ricordea yuma posiada bardziej oddalone większe kuleczki od otworu gębowego. Natomiast Ricordea florida ma gęściej występujące duże koraliki, mniej więcej równo rozmieszczone i jednakowo od siebie oddalone.
Ricordea yuma
Zdjęcie: Julia Musielak, Ricordea yuma.
Trudno tutaj wymienić całą kolorystykę, gdyż są to koralowce niezwykle bogate w barwy. Dyski są pootwierane głównie w dzień gdy korale są aktywne, natomiast na noc stają się zwiotczałe, stopniowo pompują się wraz z początkiem dnia gdy wyczują światło. Dobrze odżywione i dokarmiane produkują śluz, który jest wyrzucany przez otwór gębowo-wydalniczy (są to produkty przemiany materii). Uwaga - korale te mają słabo parzące właściwości i są w stanie uruchomić procesy parzenia chemicznego gdy poczują się zagrożone w swoim otoczeniu przez inne gatunki korali.
Rozmiar: w akwariach Ricordea osiąga do 8-10 cm.
Wymagania: korale te lubią wodę lekko bogatą w składniki odżywcze (organikę) - czyli nieznacznie podwyższone wartości azotanów i fosforanów. W wodzie o idealnych parametrach rafowych także rosną dosyć dobrze. Ogólne parametry wody takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 24-27°C, optymalne zasolenie 34-36‰, pH 8,1-8,4, nurt wody słaby. Koralowiec jest średnio wymagający jeżeli chodzi o warunki wodne. Ricordee preferują umiarkowane oświetlenie.
Tempo wzrostu: średnie.
Stopień trudności utrzymania: średni w uprawie.
Odżywianie: korale te odżywiają się głównie "nawachlowując" wodę bogatą w zawiesinę i cząstki organiczne do otworu gębowego. Zwierzęta te są wszystkożerne - można je dokarmiać dla lepszej kondycji 2-3 razy w tygodniu. Warto czasem w okolice mordki wrzucić jakiś grubszy kawałek pokarmu mięsnego - rozwielitkę, larwę wodzienia, młodego solowca lub młodego lasonoga. Wówczas koral powoli się zwinie w kulkę wyczuwając pokarm i przesunie kawałek pokarmu w kierunku otworu gębowego po czym ponownie się rozprostuje. Takie dokarmianie pozwoli na szybszy wzrost tych koralowców. Ricordee są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się one dzięki światłu - ten typ odżywiania ma u tych korali mniejsze znaczenie ale i tak większe niż u blisko spokrewnionych innych grzybowieńców z rodzaju Discosoma i Rhodactis. .
Rozmnażanie: płciowe (planule), przez naturalny podział i przez mechaniczną fragmentację. W akwariach koralowiec w dobrych warunkach potrafi się dzielić, rozsiewać i przesuwać obszarowo swój zasięg zajmując nowe miejsca na skałach. Ricordee w naturze potrafią tworzyć połaciowe zbiorowiska kolonijne. Jednak w akwarystyce najczęściej rozmnaża się je przez mechaniczny podział. Można odciąć kawałek kapelusza, który wystarczy przytwierdzić do skałki klejem. W ten sposób mamy szansę (ok. 25% sukcesu) na uformowanie się ze szczepki nowego osobnika. Specjaliści zalecają podział kapelusza na dwie równe części, tnąc symetrycznie przez otwór gębowy. Wówczas szansa na uformowanie się nowego osobnika wynosi ok. 50-60% o ile matecznik jest w dobrej kondycji. Z ciętego korala czasem uformuje się zregenerowany osobnik.
Uwagi: Ricordee są czasem mylone przez laików z blisko spokrewnionymi koralowcami z rodzaju Rhodactis.