Discosoma 909

Zdjęcie: Carolin, Discosoma sp.

Discosoma 1

Zdjęcie: Jerzy Przybyłecki, Discosoma sp.
 
Discosoma 2
 
Zdjęcie: Anna Pindral, Discosoma sp.
 
Discosoma 3
 
 Zdjęcie: Nicholas Cebula, Discosoma sp.
 
Nazwa rodzajowa / nazwa gatunkowa: Discosoma to rodzaj grupujący kilkanaście gatunków koralowców. Trudność w identyfikacji gatunkowej powoduje, że nie do końca wiadomo, które gatunki tego rodzaju trafiły do akwarystyki. Na pewno sporą grupę stanowią odmiany gatunku Discosoma nummiforme, która była wcześniej masowo eksportowana z wód Australii Północnej oraz z Południowej Indonezji.

Nazwa polska: potocznie używa się nazwy spolszczonej - dyskosoma.

Występowanie geograficzne: głównie Zachodni i Środkowy Pacyfik. 

Ogólna charakterystyka: pospolity w akwariach koralowiec miękki należący do grzybowieńców.

Opis: kształt okrągły - dyskowaty, talerzowaty. Koral raczej o cienkiej tkance dyskowej. Po środku dysku znajduje się otwór gębowy - lekko wypukły. Pokrojem koral przypomina grzyba o dużym i cienkim kapeluszu. Kapelusz jest zwykle gładki lub o nieznacznie szorstkiej fakturze, czasem występują pojedyncze grudki. 

Discosomy są koralami szeroko dostępnymi w akwarystyce i relatywnie tanimi - zwłaszcza odmiany o mniej ciekawej kolorystyce. Dzikie discosomy są często traktowane jako chwasty w akwariach. Korale te mają kolorystykę rozmaitą - te najbardziej cenione mają barwy zielone, bordowe, czerwone, fioletowe. Te najtańsze są zwykle brązowe lub beżowe, czasem różowe i jedynie połyskują refleksami. Mogą mieć różne wzory - plamki, pierścienie, moro. Dyski są pootwierane głównie w dzień gdy korale są aktywne, natomiast na noc stają się zwiotczałe. Dobrze odżywione i dokarmiane produkują śluz, który jest wyrzucany przez otwór gębowo-wydalniczy (są to produkty przemiany materii). Uwaga - discosomy mają słabo parzące właściwości i są w stanie uruchomić procesy parzenia chemicznego gdy poczują się zagrożone w swoim otoczeniu przez inne gatunki korali. 

Rozmiar: w akwariach przeważnie koral osiąga do 6 cm średnicy. Niektóre odmiany / gatunki w dobrych warunkach mogą osiągać 10-12 cm średnicy.

Wymagania: korale to lubią wodę lekko bogatą w składniki odżywcze (organikę) - czyli nieznacznie podwyższone wartości azotanów i fosforanów. W wodzie o idealnych parametrach rafowych także rosną ale nieco wolniej. Ogólne parametry wody takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 23-27°C, optymalne zasolenie 30-36‰, pH 7,9-8,4, nurt wody słaby lub umiarkowany (kapelusz nie powinien być podwijany przez strumień wody). Koralowiec jest mało wymagający jeżeli chodzi o warunki wodne i dlatego polecany jest początkującym akwarystom morskim. Discosomy tolerują zarówno oświetlenie słabe jak i umiarkowane. W umiarkowanym lepiej się wybarwiają ale wówczas powinny być dokarmiane minimum 3 razy w tygodniu. 

Tempo wzrostu: szybkie / średnie.

Stopień trudności utrzymania: bardzo łatwy / łatwy w uprawie. 

Odżywianie: korale te odżywiają się głównie "nawachlowując" wodę bogatą w zawiesinę i cząstki organiczne do otworu gębowego. Warto czasem w okolice mordki wrzucić jakiś grubszy kawałek pokarm - młodego solowca, rozwielitkę, larwę wodzienia, lasonoga. Wówczas koral powoli się zwinie w kulkę wyczuwając pokarm i przesunie kawałek pokarmu w kierunku otworu gębowego po czym ponownie się rozprostuje. Takie dokarmianie pozwoli na szybszy wzrost tych koralowców. Discosomy są wszystkożerne - drobny zooplankton, fitoplankton, zawiesina organiczna, sztuczne fluidy itp. Organizmy te są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się dzięki światłu - jednak ten typ odżywiania ma u tych korali mniejsze znaczenie.

Rozmnażanie: płciowe (planule), przez naturalny podział i przez mechaniczną fragmentację. W akwariach koralowiec w dobrych warunkach potrafi się dzielić, rozsiewać i przesuwać obszarowo swój zasięg zajmując nowe miejsca na skałach. Discosomy potrafią tworzyć połaciowe zbiorowiska kolonijne. Jednak najczęściej rozmnaża się je przez mechaniczny podział. Można odciąć kawałek kapelusza, który wystarczy przytwierdzić do skałki klejem. W ten sposób mamy szansę (ok. 25%) na uformowanie się ze szczepki nowego osobnika. Specjaliści zalecają podział kapelusza na dwie równe części, tnąc symetrycznie przez otwór gębowy. Wówczas szansa na uformowanie się nowego osobnika jest największa i wynosi ok. 50-60% o ile matecznik jest w dobrej kondycji. Natomiast rozcięty na pół matecznik ulegnie wtedy regeneracji. 

Uwagi: Discosomy są czasem mylone przez laików z blisko spokrewnionymi koralowcami z rodzaju Rhodactis.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.