Nazwa polska: brak - w użyciu jest nazwa łacińska.

Występowanie geograficzne: w zależności od gatunku jest to Indo-Pacyfik łącznie ze wschodnim Pacyfikiem (wybrzeże Meksyku, Ekwadoru, Peru).

Ogólna charakterystyka: twardy koralowiec typu SPS o małych polipach.

Opis: koral zbudowany jest z twardego szkieletu z węglanu wapnia oraz węglanu magnezu. Z zewnątrz obrośnięty jest miękką tkanką, która jest jednocześnie bardzo puszysta (bodajże najbardziej puszysta ze wszystkich koralowców akwariowych typu SPS). Odpowiedzialne za taki stan rzeczy są długie jak na koralowce typu SPS nitkowate macki towarzyszące polipom. Natomiast twarde palce tego koralowca są grube, masywne i ciasno osadzone względem siebie i maja nieco bulwiastą formę. W niektórych krajach Pocillopory nazywa się brokułami lub kalafiorami (głównie w anglojęzycznych). W zasadzie starsze korale, które z dołu posiadają odsłonięty szkielet rzeczywiście przypominają te warzywa.

Kolorystyka jest dosyć bogata - przykładowo gatunek Pocillopora damicornis jest oferowany w barwie turkusowej, zielonej, różowej, fioletowej, rudej, beżowej...

Rozmiar: w przypadku gatunku Pocillopora damicornis w akwariach zwykle formują się rozgałęzione krzaki o wysokości do 35 cm. W naturze są nieco większe - ok. 45 cm. Grubość palców w akwariach może wynosić nawet 3,5-4 cm.

Wymagania: Pocillopory preferują płycizny - najczęściej gatunki są spotykane w wodach o głębokości 2-10 m. (rzadko poniżej 20 m. głębokości). Fakt ten uświadamia, że korale te są wybitnie światłolubne i preferują mocny poziom oświetlenia. Nie nadają się do świeżych akwariów. Specjaliści zalecają aby wprowadzać je tylko do w miarę dojrzałych biologicznie systemów (akwariów funkcjonujących minimum 9-12 miesięcy). Ogólne parametry wody powinny być następujące: optymalna temperatura wody 24-26°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,0-8,4, nurt wody silny lub umiarkowanie silny, silne oświetlenie - (najlepsze efekty osiąga się przy zastosowaniu specjalistycznych markowych lamp rafowych). Koralowiec nie lubi kwaśnej wody i nie toleruje organiki w wodzie - zarówno poziom azotanów jak i fosforanów powinien być w minimalnych ilościach. W wodzie zbyt bogatej w nutrienty często brązowieją polipy tych zwierząt. Wskazane jest dozowanie systematyczne różnych suplementów oraz wapnia i magnezu, gdyż spore ilości tych związków organizmy te wyciągają z wody. Dobrze rosną przy częstych podmianach wody (np. co tydzień 10-15%). Korale te należy osadzać na twardych skałach. 

Tempo wzrostu: wolne lub średnio-wolne.

Stopień trudności utrzymania: średnio trudny. 

Odżywianie: korale te odżywiają się za pomocą drobnych wysuwanych polipów, które wyciągają zawiesinę organiczną z wody oraz zooplankton i fitoplankton. Dlatego zaleca się dozowanie fitoplanktonu lub zawiesiny z zooplanktonu co drugi lub trzeci dzień (w tym czasie pompy filtrujące i odpieniacz powinny być wyłączone). W takim przypadku wystarczający czas karmienia to 30-40 minut. Można stosować również sztuczne fluidy i inne pokarmy w płynach w formie odżywek. Pocillopory są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się one dzięki światłu. Zalicza się je do koralowców fotosyntezujących. Bardzo atrakcyjnie świecą w świetle aktynicznym. W dobrze oświetlonych akwariach będą w ten sposób również się dodatkowo odżywiać. Relatywnie długie nitkowate macki w drobnych polipach mogą chwytać także grubszy pokarm - np. drobnego solowca, rozwielitkę - moinę, ikrę homara. Przeważnie macki te aktywne są zwykle w nocy.

Rozmnażanie: polipy u tych korali są hermafrodyczne - posiadają cztery zestawy męskich i cztery zestawy żeńskich gonad. Przy rozmnażaniu płciowym larwy rozwijają się wewnątrz polipów, zamiast swobodnie pływać w wodzie. Kiedy larwy są już nieco podrośnięte wówczas są uwalniane i mogą swobodnie pływać planktonicznie przez kilka tygodni w toni wodnej zanim osiedlą się na podłożu.

Pocillopory mogą rozmnażać się także bezpłciowo poprzez mechaniczną fragmentację. W naturze również mnożą się poprzez odłamane kawałki, które trafiając na podatne podłoże - np. klinując się w skale mogą tam przyrosnąć i wytworzyć nowego koralowca. W akwariach korale te namnaża się poprzez podział krzaka np. na małe szczepki. Wystarczy odciąć jedną gałązkę (nawet o wielkości 4-5 cm) i przykleić do skałki lub podstawki. Z czasem uformuje się z niej nowy osobnik, który będzie żyć swoim życiem.

Uwagi: brak.