Zdjęcie: Eduard Ciocoiu, Carinotetraodon travancoricus.
Nazwa gatunkowa: Carinotetraodon travancoricus.
Nazwa polska: kolcobrzuch karłowaty.
Występowanie geograficzne: Azja Południowa - Indie.
Charakterystyka: bardzo mała słodkowodna ryba rozdymkokształtna.
Wygląd: tułów okrągły - balonowaty, płetwy małe, oczy duże - wystają poza obrys głowy, ryba potrafi obracać gałkami ocznymi oraz mrugać, w pyszczku występują drobniutkie zęby, płetwy przezroczyste, podbrzusze cytrynowożółte, na zielonkawo-brązowym grzbiecie występuje kilka dużych brązowych lub czarnych okrągłych plam. Grzbiet może mieć przebicia koloru żółtego / złotego. Niekiedy nieco żółtej barwy znajduje się także na płetwach.
Rozmiar: samice do 2,5 cm.
Długość życia: ok. 3 lata.
Typ środowiska: słodkie wody - strumienie, rzeki, jeziora o bardzo wolnym przepływie i jednocześnie mocno zarośnięte roślinnością podwodną jak i brzegową. Gatunek nie jest spotykany w estuariach (nie należy dosalać mu wody).
Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6-7,5,twardość wody 5-20 GH.
Temperatura: tolerowana 23-27°C, zalecana 24-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 30 l. w zbiorniku jednogatunkowym
Wystrój zbiornika: drewno (korzenie), podłoże piaszczyste lub żwirowe, duża ilość roślin.
Zachowanie: ze względu na małe gabaryty jak i usposobienie zaleca się trzymanie tych ryb w akwariach jednogatunkowych. Większe gatunki mogą nękać kolcobrzuchy i je podskubywać, natomiast mniejsze ryby mogą być z kolei nękane przez kolcobrzuchy. Niektórzy akwaryści donoszą, że kolcobrzuchy karłowate można łączyć z kiryskami karłowatymi i z otoskami. W większych akwariach sprawdzą się także niewielkie ryby ławicowe - np. razbory klinowe, niektóre bystrzyki itp. Z reguły kolcobrzuchy nie wchodzą w drogę z wymienionymi powyżej rybami, gdyż zamieszkują nieco inne obszary akwarium. Kolcobrzuchy karłowate to ryby małe ale z charakterem. Nie jest to gatunek stadny. Jednak można trzymać te ryby w większej grupie - wówczas ryby obierają sobie terytoria. Zwykle niegroźnie przeganiają się wzajemnie podczas konkurencji o rewiry czy pokarm. Istnieją również akwaria, w których ryby żyją w miarę zgodnie - tzn. tolerują się wzajemnie. Można trzymać je także pojedynczo. Są skoczne więc akwarium powinno być przykryte. Nie należy z tymi rybami trzymać krewetek i slimaków wodnych - w większości przypadków kolcobrzuchy będą je atakować i traktowac jako pokarm.
Dieta: mięsożerne - uwielbiają ślimaki wodne i małże, zjedzą również małe krewetki, kryla, lasonoga, wodzień, rureczniki, drobne kawałki filetów rybnych. Sztuczny pokarm suchy pobierają bardzo niechętnie a najczęściej wcale. Warto posiadać hodowlę zatoczków np. w dużym słoju i stale mieć dostęp do żywego pokarmu.
Dymorfizm płciowy: nie do rozróżnienia. W okresie tarła samiec nieco smuklejszy a samica bardziej pękata. Samiec ma wówczas również nieco mocniejsze i błyszczące kolory.
Rozmnażanie: ryby te są rozmnażane w warunkach akwariowych. Większość ryb dostępnych w sprzedaży nie pochodzi już z odłowu. Rozród odbywa się w parach - najczęściej przy pierzastych roślinach lub kępie mchu. Samiec uporczywie zagania samicę w takie miejsca, tam wyrzuca ona z siebie jednorazowa kilka do kilkunastu ziaren ikry, którą samiec od razu zapładnia. Narybek wykluwa się po kilku dniach, i po kolejnych trzech dobach zaczyna żerować. Na taki narybek mogą polować dorosłe kolcobrzuchy.
Uwagi: kolcobrzuchy karłowate bardzo ciężko jest utrzymać w akwariach towarzyskich nawet z odpowiednią obsada dobrana pod kątem wielkości. Ryby te przeważnie przegrywają konkurencje o pokarm z innymi rybami, co powoduje że często wtedy głodują. Gatunek można trzymać w tzw. nanoakwariach.
Zobacz także: