Babylonia spp

Zdjęcie: Manie Maniek, Babylonia lutosa.

Nazwa gatunkowa: Babylonia spp.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: w Polsce potocznie - Babilonia.

Występowanie geograficzne: Babylonia japonica jest ślimakiem bardzo powszechnym u wybrzeży Japonii, Korei, Chin i Tajwanu. Babylonia areolata jest pospolita w Oceanie Indyjskim i Azji Południowo-wschodniej. Babylonia lutosa - Indopacyfik.

Muszla: W obrębie danego gatunku wybrane populacje mogą mieć różną wielkość muszli. Uważa się, że gatunki żyjące w bardziej surowym środowisku o mniejszej dostępności pokarmu i mniejszej temperaturze mogą osiągać mniejsze rozmiary. Babylonie występujące w akwarystyce nie przekraczają docelowo 6 cm. W środowisku naturalnym B. japonica osiąga do 7,5 cm, B. areolata do 9,5 cm, B. lutosa do 6,5 cm. Muszle Babiloni mają kształt wrzecionowaty, zazwyczaj są gładkie i grubościenne. Gatunki importowane do Europy mają zwykle jasne muszle w brązowe plamy, które są rozmieszczone regularnie lub nieregularnie (wyglądające jak wzór moro).

Ciało: dobrze widoczne, gdy ślimak wychodzi ze swojej muszli. Zwykle mocno ubarwione, niekiedy w kilka różnych kolorów (barwy zależne są często od danego gatunku jak i odmiany lokalnej). Stopa jest duża i mięsista - stąd w Azji są to ślimaki jadalne. Rodzaj ten posiada wieczko.

Długość życia: prawdopodobnie klika lat.

Typ środowiska: głównie stanowiska piaszczyste lub piaszczysto-żwirowe. Należy zapewnić w akwarium podłoże - piasek (kilka centymetrów grubości).

Wymagane parametry wody: 7,9-8,4 PH. Zalecane zasolenie 34-36‰. 

Temperatura: zalecana 22-26°C (gatunki z północnych rejonów - np. Korei wytrzymują niższe temperatury).

Zalecany minimalny litraż: 80 l.

Zachowanie: W większości czasu ślimaki te całkowicie zakopują się w piasku i są nie widoczne. Gdy tylko zostanie rzucony pokarm na dno wówczas natychmiast się odkopują i przystępują do konsumpcji. Z uwagi na to, że przebywają w podłożu - ich muszle przez to nie są pokryte glonami i osadami, stąd prezentują one całkowite piękno kolorystyki i wzorów swoich skorup.

Dieta: są to ślimaki drapieżne polujące na drobne organizmy morskie - jak np. małże i inne małe mięczaki. Żywią się także padliną. W akwariach można podawać tonące mięsne granulaty, stynkę oraz mrożonki.

Rozmnażanie: brak danych.

Uwagi: Ślimaki te potrafią kumulować w sobie metale ciężkie. Stąd były przypadki w Japonii zatrucia się tymi mięczakami podczas spożycia w restauracjach. Istnieją także specjalne farmy w Azji (wydzielone i odgrodzone płytkie miejsca w morzach czy oceanach) gdzie hoduje się te ślimaki na sprzedaż. Spory udział wynosi także eksport tego gatunku do celów akwarystycznych.

babylonia 2

Źródło: Nordaquarium, Babylonia spp.

babylonia 909

Zdjęcie: Carolin, Babylonia sp. zagrzebuje się w podłożu.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.