Marisa cornuarietis 4

Nazwa gatunkowa: Marisa cornuarietis.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak polskiej nazwy gatunkowej. Występują dwie główne odmiany: standard i gold.

Występowanie geograficzne: głównie łacińska Ameryka środkowa (Panama, Kostaryka, Honduras, Meksyk) oraz północne obszary Ameryki Południowej (Kolumbia, Wenezuela, Surinam, Gujana, Brazylia). Gatunek został zawleczony także na Kubę i do południowego USA (Floryda, Teksas).

Muszla: średnicy 5,5 cm, płaska o szerokości 1,8-2,2 cm. Odmiana standard posiada jasną muszlę (żółtawą lub beżową) w cienkie lub grube paski o kolorze brązowym lub czarnym. Odmiana gold ma muszle jednolicie intensywnie żółte.

Ciało: koloru jasnego, żółtego lub szarawego z drobnymi plamkami pigmentowymi. Stopa w kształcie trójkątnym, czułka prążkowane. Ślimaki posiadają cienkie wieczko (operculum).

Długość życia: brak danych - prawdopodobnie 2-3,5 lat.

Typ środowiska: stawy, jeziora, bagna, wolno płynące rzeki, rowy nawadniające pola uprawne. W naturze ślimaki te są spotykane w płytkich wodach blisko lustra wody wśród bujnej roślinności wodnej. Gatunek ten jest odnajdywany także w ujściach wolno płynących rzek (estuariach) w wodzie słonawej o zasoleniu nawet do 30‰.

Wymagane parametry wody: 7-8,5 PH.

Temperatura: 18-26°C (wytrzymuje także niższe temperatury nawet do 14°C, ale wóczas staje się mniej aktywny).

Zalecany minimalny litraż: 20 l.

Zachowanie: bardzo lubi przebywać wśród roślin i je konsumować, nawet gdy jest obficie dokarmiany pokarmami roślinnymi. 

Dieta: wszystkożerne, martwe i gnijące rośliny, żywe rośliny akwariowe, padlina, ikra ryb, w akwarystyce wszelakie pokarmy akwariowe, warzywa i owoce.

Rozmnażanie: osobniki są rozdzielnopłciowe, w kawariach łatwo się mnożą. Jaja są składane w galaretowatych pakietach na roślinności podwodnej. Ślimaki pomimo tego, że spotykane w wodach słonawych, to w takich warunkach się nie rozmnażają.

Uwagi: gatunek jest bardzo żarłoczny i potrafi całkowicie zniszczyć roślinność w zbiornikach akwariowych, dlatego zaleca się sadzenie tylko twardych roślin typu Anubiasy czy Bolbitis lub mocne rośliny bagienne, które pod wodą wykształcają tylko mocną łodygę a liście ponad taflą wody. W naturze ślimaki te wsiedlano w obce miejsca do wali z niektórymi roslinami, uznawanymi za chwasty wodne: Potamogeton illinoensis, Najas guadalupensis, Ceratophyllum demersum, Salvinia rotundifolia, Eichhornia crassipes, Pistia stratiotes, Alternanthera philoxeroides. Okazało się jednak, że Marisa cornuarietis wyjada także ikrę ryb oraz jaja innych stworzeń wodnych (w tym także innych gatunków ślimaków).

Marisa cornuarietis 3

Tekst: Tommy Aquario

Zdjęcia: Alessandra Licciardello

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.