Rzeka Loara jest najdłuższą rzeką Francji i odgrywa kluczową rolę w historii, gospodarce oraz kulturze kraju. Wypływa w Masywie Centralnym, a następnie kieruje się na północ, po czym skręca na zachód i uchodzi do Oceanu Atlantyckiego w pobliżu Nantes.

Loara charakteryzuje się znacznymi wahaniami poziomu wody, co jest wynikiem jej naturalnego, nieuregulowanego biegu oraz klimatu regionu. W dolnym biegu rzeka tworzy rozległe tereny zalewowe i wydmy, które są siedliskiem wielu gatunków ptaków i innych zwierząt. W jej wodach występują m.in. pstrągi, węgorze europejskie (Anguilla anguilla) oraz sandacze (Sander lucioperca).

Dolina Loary jest znana z wyjątkowych krajobrazów, a także licznych zamków i pałaców, co przyczynia się do jej znaczenia turystycznego. Rzeka od wieków była ważnym szlakiem transportowym Francji, a choć jej rola w żegludze zmalała, nadal pozostaje istotnym elementem infrastruktury hydrotechnicznej kraju. Podobnie jak inne rzeki Europy Zachodniej, Loara podlega okresowym powodziom, co doprowadziło do budowy systemów ochrony przeciwpowodziowej.