Nazwa gatunkowa: Ambastaia sidthimunki.
Nazwa polska: bocja karłowata.
Występowanie geograficzne: Azja Południowo-Wschodnia – Tajlandia (rzeka Mekong i jej dopływy) oraz południowe rejony Laosu.
Wygląd: smukłe, wydłużone ciało z charakterystycznym wzorem czarnych plamek układających się w nieregularne linie biegnące wzdłuż tułowia. Podstawowe ubarwienie to jasne tło od srebrzystego po beżowe. Płetwy półprzezroczyste, czasami z ciemniejszymi krawędziami. Otwór gębowy dolny, zaopatrzony w cztery pary krótkich wąsików. Ogólny wygląd przypomina miniaturową wersję bocji wspaniałej.
Rozmiar: w akwariach zazwyczaj osiąga 5–6 cm, maksymalnie do 7 cm.
Długość życia: do 10 lat w odpowiednich warunkach.
Typ środowiska: rzeki i strumienie o szybkim lub umiarkowanym nurcie, z piaszczystym lub kamienistym dnem i licznymi kryjówkami wśród korzeni i kamieni.
Wymagane parametry wody: zalecane pH 6,5–7,5 oraz GH 5–12.
Temperatura: zalecana 24–28°C.
Zalecany minimalny litraż: 120 l dla grupy minimum 6 osobników.
Zachowanie: gatunek stadny, bardzo aktywny i towarzyski. Najlepiej trzymać w grupach liczących co najmniej 6–8 osobników, co pozwala im zachowywać naturalne zachowania społeczne. W zbyt małej liczbie stają się płochliwe i mogą wykazywać nieśmiałość. W dobrze dobranej grupie często organizują zabawy przypominające gonitwy. Łagodne wobec innych mieszkańców akwarium.
Dieta: wszystkożerne – w naturze odżywiają się głównie drobnymi bezkręgowcami, larwami owadów oraz detrytusem. W akwarium chętnie przyjmują mrożonki, żywe pokarmy oraz pokarmy suche. Warto uzupełniać dietę o elementy roślinne (np. spirulina, sparzone warzywa).
Dymorfizm płciowy: bardzo subtelny – dorosłe samice są nieco pełniejsze w partii brzusznej od samców, zwłaszcza podczas sezonu rozrodczego.
Rozmnażanie: bardzo trudne w warunkach domowych. Gatunek rozmnażany jest komercyjnie na fermach akwarystycznych z użyciem hormonów. W naturze do tarła dochodzi podczas sezonowych powodzi.
Uwagi: Ambastaia sidthimunki to idealny wybór dla akwarystów szukających mniejszych przedstawicieli bocji. Dzięki niewielkim rozmiarom i łagodnemu usposobieniu nadaje się do średnich akwariów towarzyskich. Wymaga dobrze natlenionej wody, licznych kryjówek i wolnej przestrzeni do pływania. Gatunek ten był uznawany za wymarły w naturze przez kilkanaście lat, lecz na początku XXI wieku odkryto ponownie niewielkie populacje.