Mastacembelus erythrotaenia.
Nazwa gatunkowa: Mastacembelus erythrotaenia.
Nazwa polska: długonos ognisty, węgorzeniec ognisty.
Występowanie geograficzne: w Azji Południowo-Wschodniej, głównie w dorzeczach rzek w Tajlandii, Malezji, Indonezji.
Wygląd: ciało podłużne, wstęgowate, przypominające węgorza. Ubarwienie jest ciemne, często czarne lub ciemnobrązowe, z jasnoczerwonymi lub pomarańczowymi przerywanymi poziomymi pręgami biegnącymi wzdłuż ciała, przechodzącymi w barwę żółtą (przypominającą kolor płomieni - stąd nazwa polska). Płetwy są często przezroczyste z podobnymi kolorowymi wzorami. Ryby posiadają charakterystyczny wydłużony pyszczek przypominający trąbę słonia.
Rozmiar: dorosłe osobniki mogą osiągać długość do 90 cm, jednak w akwariach zazwyczaj nie przekraczają 60 cm.
Długość życia: od 8 do 18 lat w odpowiednich warunkach akwariowych.
Typ środowiska: zamieszkują wolno płynące rzeki, jeziora i bagna z piaszczystym lub mulistym dnem i bujną roślinnością przybrzeżną.
Wymagane parametry wody: pH 6,5-8,0, GH 5-20, temperatura: 24-28°C.
Zalecany minimalny litraż: ok. 400 litrów, zaleca się jednak większe zbiorniki o minimalnej długości 150 cm.
Zachowanie: ryby te są spokojne i można je trzymać w akwarium wielogatunkowym z rybami, które nie zmieszczą się w ich pyszczku. Mogą polować na mniejsze ryby i narybek (szczególnie duże egzemplarze długonosów). W dużych zbiornikach mogą być terytorialne wobec innych przedstawicieli swojego gatunku, dlatego zaleca się trzymać pojedyncze osobniki lub ewentualnie tolerujące się pary w dużych akwariach (jedynie osobniki młode mogą być trzymane w grupach). Lubią różnego rodzaju kryjówki, w których stale przebywają i łatwo przystosowują się do warunków akwariowych. W akwariach stają się widoczne zwykle podczas żerowania. Lubią obserwować otoczenie, wychylając jedynie głowę ze swojego ukrycia.
Dieta: mięsożerne - preferują żywe i mrożone pokarmy, takie jak larwy owadów, drobne robaki, bezkręgowce wodne. Niektóre osobniki mogą nie reagować na pokarmy suche.
Dymorfizm płciowy: trudny do rozróżnienia, jednak w okresie godowym samice mogą być bardziej pełne w partiach brzusznych.
Rozmnażanie: w akwariach jest trudne. Aby pobudzić ryby do tarła, należy często podmieniać wodę i obficie karmić pokarmem żywym. Samica składa ikrę wśród roślin, którą następnie samiec zapładnia.
Uwagi: ryby te są bardzo inteligentne i mogą rozpoznać swojego hodowcę. Można je przyuczyć do pobierania pokarmy (np. robaków) wprost z ręki.