Nazwa gatunkowa: Gobius cobitis .
Nazwa polska: brak - choć spotyka się nazwy takie jak babka olbrzymia czy głowacz olbrzymi.
Występowanie geograficzne: Wschodni Atlantyk (od południowej Anglii przez Azory i Maderę po Maroko), Morze Śródziemne (również laguny, np. Wenecji), Morze Czarne.
Wygląd: ciało krępe, głowa wielka i masywna, spłaszczona grzbietowo-brzusznie, pysk szeroki z dużą jamą gębową o wielkich ustach. Oczy niewielkie, mocno wysunięte. Łuski drobne, tułów zwęża się płetwie ogonowej. Występują dwie płetwy grzbietowe, płetwy piersiowe mają niezłączone promienie, płetwa ogonowa zaokrąglona. Wzory marmurkowate – kolory od brązowo‑oliwkowych, przez szaro-białawe po żółtobrązowe i niemal czarne z nieregularnymi plamami.
Zdjęcie: Guy Heath, Gobius cobitis.
Rozmiar: zazwyczaj 12–20 cm, maksymalnie 27 cm (u dominujących samców). Średnia wielkość to ok. 15-18 cm.
Długość życia: do około 10 lat.
Typ środowiska: przybrzeżne, pełno-słone, strefy przydenne – głównie na dnach skalistych z zaroślami makroglonów na głębokościach 1–35 m (wyjątkowo do 100 m). Występuje w zatoce Wenecji – toleruje również zasolenie wód przylagunowych.
Wymagane parametry wody: zasolenie 30–36 ‰ (jednak obecność w Morzu Czarnym sugeruje że zasolenie może być niższe w granicach 25 ‰.
Temperatura: tolerowane 12–21 °C, rekomendowane 18–24 °C w akwarium.
Zalecany minimalny litraż: 500–720 l – ze względu na duże rozmiary, potrzebę kryjówek (skały, pęknięcia, muszle) itp.
Zachowanie: bentosowy drapieżnik osiadły. W naturze unika światła, kryje się w szczelinach skalnych i między kamieniami. Samotnik, choć łączy się w pary w okresie rozrodu. Może wykazywać agresywne zachowania względem podobnych gatunków.
Dieta: wszystkożerna z tendencją do mięsożerności – zjada skorupiaki, bezkręgowce osiadłe i larwy. W akwarium: mrożone / żywe krewetki, małe mięczaki, larwy oraz drobne ryby denne. Zjada również glony (Enteromorpha).
Dymorfizm płciowy: niewyraźny; dominujące samce są nieco większe, masywniejsze i ciemniejsze latem.
Rozmnażanie: tarło odbywa się przydennie pod kamieniami. Samiec opiekuje się ikrą. Larwy po wylęgu są pelagiczne, brak dokumentacji rozmnażania w akwarium.
Uwagi: ryba w środowisku naturalnym bardzo powszechna i stale widoczna w strefie przybrzeżnej. Często łapana na wędkę.