Zdjęcie: Ann' Pechmeja, Apogonichthyoides pharaonis.
Zdjęcie: Özkan Özesen, Apogonichthyoides pharaonis, (okaz z Turcji złowiony na wędkę).
Nazwa gatunkowa: Apogonichthyoides pharaonis.
Nazwa polska: kardynał faraona, kardynałek faraona (nazwa błędna, gdyż stwarza mylne wrażenie, że kardynałek chiński, który jest rybą słodkowodną może być spokrewniony poprzez podobne nazewnictwo).
Występowanie geograficzne: gatunek rodzimy dla zachodniego Oceanu Indyjskiego oraz Morza Czerwonego, notowany również w Zatoce Perskiej. W Morzu Śródziemnym gatunek obcy – pierwszy raz zaobserwowany w 2004 roku u wybrzeży Izraela (inwazja lessepsjańska). Od tego czasu rozszerza zasięg w kierunku zachodnim, odnotowany m.in. u wybrzeży Libanu, Cypru, Turcji, Krety, Sycylii i Tunezji.
Wygląd: ryba drobna, o typowej sylwetce dla kardynałkowatych. Ciało dość wysokie, nieco wygrzbiecone, pokryte drobnymi, srebrzystymi łuskami z brązowawym odcieniem. Charakterystyczna ciemna plama na trzonie ogonowym oraz ciemne linie wzdłuż ciała. Posiada dwie płetwy grzbietowe. Płetwy ciemniejsze, na tułowie trzy rozmazane pionowe pręgi, które wchodzą na płetwy, po środku ciała oczko ze złotą obwódką - tzw. oko faraona. Oczy duże, głowa stosunkowo krótka.
Rozmiar: w naturze do około 10 cm, zwykle 6–8 cm. W akwarium osiąga 5–7 cm.
Długość życia: do 4–5 lat.
Typ środowiska: preferuje płytkie, przybrzeżne wody z obecnością struktur – raf koralowych, kamieni, korzeni mangrowców lub formacji skalnych. Spotykany na głębokościach od 1 do 25 m, najczęściej w strefie do 15 m.
Wymagane parametry wody: zasolenie 33–36‰, pH 8.0–8.4, KH 7–10.
Temperatura: optymalna 23–28°C, tolerowana 18–30°C.
Zalecany minimalny litraż: 240 litrów dla grupy kilku osobników. Akwarium z dużą ilością kryjówek i stabilną biologią.
Zachowanie: ryba spokojna, stadna, najlepiej trzymać w grupach po 6–10 osobników. W naturze tworzy niewielkie ławice przebywające w cieniu koralowców lub innych struktur. Nocą bardziej aktywny, w dzień często przebywa w ukryciu. W akwarium nieagresywny wobec innych gatunków – idealny do zbiorników wielogatunkowych z innymi drobnymi rybami morskimi.
Dieta: wszystkożerny, z przewagą pokarmów zwierzęcych. W naturze żywi się planktonem, larwami skorupiaków i drobnymi organizmami pelagicznymi. W akwariach przyjmuje mrożonki (np. solowca, lasonogi, ikrę), drobny suchy granulat, spirulinę, pokarm dla ryb planktonożernych.
Dymorfizm płciowy: nieznaczny – samce nieco większe, z bardziej rozbudowaną dolną szczęką (przystosowaną do inkubacji jaj), jednak różnice są trudne do zauważenia dla laików.
Rozmnażanie: samiec zapłodnioną ikrę przyjmuje od samicy i inkubuje ją w pysku (inkubacja jamowa). W czasie opieki nad jajami nie pobiera pokarmu. Po ok. 5–7 dniach z ikry wykluwa się planktoniczny narybek. Rozród możliwy w warunkach akwariowych, choć trudny – wymaga stabilnych warunków, ciszy i bardzo dobrej jakości wody. Możliwe spontaniczne tarła w dobrze prowadzonych zbiornikach.
Uwagi: gatunek inwazyjny w Morzu Śródziemnym – ekspansywny, lecz niezbyt liczny. Dość łatwy w hodowli – tolerancyjny względem parametrów i odporny, pod warunkiem zapewnienia dobrego natlenienia, kryjówek i pokarmu odpowiedniego rozmiaru. Z uwagi na nocny tryb życia i spokojne usposobienie nie powinien być łączony z dużymi, agresywnymi rybami.