Zdjęcie, Dick Biggins, USFWS, Percina caprodes samiec w godowych barwach.
Nazwa gatunkowa: Percina caprodes
Nazwa polska: brak oficjalnej nazwy polskiej (w jęz. ang. - Common logperch)
Występowanie geograficzne: gatunek ten występuje w Ameryce Północnej, od rzeki Świętego Wawrzyńca w Kanadzie, przez dorzecza Wielkich Jezior i rzeki Missisipi, aż po Rio Grande w Teksasie i północnym Meksyku. Został również introdukowany w Kalifornii w 1953 roku.
Wygląd: charakteryzuje się smukłym podłużnym ciałem, z jasnym ubarwieniem i ciemnymi, pionowymi pręgami przypominającymi wzór tygrysa. Posiada stożkowaty pysk, który wykorzystuje do przewracania kamieni w poszukiwaniu pokarmu. Samce i samice są podobne, choć samce mogą wykazywać intensywniejsze ubarwienie podczas okresu rozrodczego.
Przeciętny rozmiar: 13–18 cm.
Długość życia: Do 3 lat.
Typ środowiska: preferuje czyste, szybko płynące wody z piaszczysto-żwirowym dnem. Występuje w rzekach, strumieniach, jeziorach i zbiornikach wodnych.
Wystrój zbiornika: dno powinno być piaszczysto-żwirowe z obecnością kamieni. Zalecany jest umiarkowany przepływ wody. Roślinność nie jest konieczna, ale może zapewnić dodatkowe schronienie.
Wymagane parametry wody: pH: 6,5–8, Twardość wody (GH): 10–20°dGH.
Temperatura wody: optymalna temperatura wynosi 15–25°C. Gatunek toleruje również niższe temperatury.
Zalecany minimalny litraż: to akwarium o pojemności co najmniej 160 litrów, z długością minimalną 100–120 cm, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do pływania.
Zachowanie: spokojna, ale aktywna ryba dennego trybu życia. Najlepiej trzymać ją w grupie (minimum 10 osobników). Preferuje wyczuwalny ruch wody i może być skoczna, dlatego akwarium powinno być przykryte.
Dieta: gatunek mięsożerny, żywiący się głównie drobnymi bezkręgowcami i zooplanktonem, takimi jak larwy ochotkowatych, jętek i chruścików. W akwarium można podawać żywe lub mrożone pokarmy, a także pokarmy suche, które nie powinny stanowić więcej niż 1/3 diety.
Dymorfizm płciowy: samce mogą wykazywać intensywniejsze ubarwienie podczas okresu rozrodczego, ale ogólnie samce i samice są podobne. Samice bywają nieco grubsze w okresie rozrodczym.
Rozmnażanie: gatunek osiąga dojrzałość płciową w wieku około 2 lat. Tarło odbywa się wiosną i latem, w płytkich, kamienistych akwenach z dobrze natlenioną wodą. Samice składają lepkie jaja między kamieniami, które są zapładniane przez samce. Po wylęgu unoszą się do spokojniejszych obszarów wody.
Uwagi: nie jest obecnie zagrożonym gatunkiem, ale jego populacje mogą się zmniejszać na obszar bardziej ludnych. Zagraża im budowa zapór, zanieczyszczenie wód i wprowadzenie gatunków inwazyjnych, np. babki okrągłej (Neogobius melanostomus), która konkuruje o siedliska i pokarm.