Długość: ok. 3 190 km.

Powierzchnia dorzecza: ok. 832 700 km².

Strefa klimatyczna: subarktyczna i umiarkowana chłodna.

Największe dopływy: Tanana, Koyukuk, Porcupine, Pelly, Stewart, White.

Największe miasta: Whitehorse, Dawson City, Fort Yukon, Galena, Tanana, St. Mary’s.

Państwa w kolejności od źródła do zlewni: Kanada, Stany Zjednoczone.

Kontynent: Ameryka Północna.

Rzeka Jukon jest jedną z najdłuższych rzek Ameryki Północnej. Wypływa z gór Mackenzie w Kolumbii Brytyjskiej, przepływa przez Jukon i Alaskę, a następnie uchodzi do Morza Beringa. Jej wody są zimne i bogate w osady transportowane z gór, co nadaje im mętną barwę, ponieważ w większości rzeka ta płynie pośród gór. Rzeka charakteryzuje się dużą zmiennością przepływu w zależności od pory roku – zimą zamarza, a wiosną jej poziom gwałtownie wzrasta z powodu topniejącego lodu. Rozległe tereny podmokłe w dorzeczu Jukonu stanowią ważne siedlisko dla licznych gatunków zwierząt, w tym łososi, które odbywają tu długie wędrówki tarłowe. W rzece występują głównie większe ryby, które są przystosowane do zwiększonego nurtu - np. lipień arktyczny (Thymallus arcticus), szczupak (Esox lucius) oraz różne gatunki łososi, m.in. łosoś królewski (Oncorhynchus tshawytscha) i łosoś srebrzysty (Oncorhynchus kisutch).

Jukon był kluczową arterią transportową w czasach gorączki złota w Klondike pod koniec XIX wieku, a jego dolny bieg nadal jest wykorzystywany do transportu towarów i pasażerów mimo tego, że rozwój infrastruktury drogowej zmniejszył jego znaczenie komunikacyjne. Podobnie jak inne wielkie rzeki subarktyczne, Jukon podlega ciągłym zmianom koryta i sezonowym wahaniom poziomu wód.